+ Groter lettertype
+ Kleiner lettertype

Beste Lezer

We stellen ons zo voor dat het bewandelen van een spiritueel pad in vroeger tijden relatief eenvoudig moet zijn geweest. De meeste mensen leefden in kleine overzichtelijke gemeenschappen en waren zo goed als onafhankelijk. Als boer rekende je op je eigen familie en op de gunst van de natuurelementen.
Van een overheid, als die er al was, had je maar heel weinig last. Het afstaan van een tiende deel van je oogst was maar een kleine belasting in gewone en goede jaren. Voor de rest werd je gerust gelaten en kon je naast je economische activiteiten het geestelijke gaan zoeken voor zover je daar behoefte aan had.

Sinds de industrialisering en de doorgedreven arbeidsdeling zijn de mensen meer en meer van elkaar afhankelijk geworden, er is er meer en meer behoefte ontstaan aan organisatie in het economische leven.
Normaal gezien had de organisatie een middel moeten zijn om de productie vlotter en efficiënter te doen verlopen. Nu stellen we echter vast dat organisatie een doel geworden is waaraan de productie ondergeschikt is gemaakt.
Dat betekent dat in plaats van een tiende van je inkomen af te staan, je nu maar een tiende mag behouden, waardoor je verplicht bent om veel meer te werken dan economisch gezien nodig is. Daarnaast bemoeit die organisatie (de staat, de overheid) zich met alle facetten van je privéleven.

“Geef de keizer wat de keizer toekomt” is voor de antroposoof een meditatie-inhoud geworden : wanneer heeft de keizer genoeg ? We kunnen ons niet meer zoals de Indische wijsheidszoeker uit het leven terugtrekken, er is gewoon geen ontkomen meer aan de staat. En zoals de oude Germaan het geestelijke zocht in de wind en wolken en wouden, zo zijn wij nu verplicht om te zoeken naar de geestelijke aspecten van het wezen dat ons als een quasi natuurlijk leefmilieu omgeeft en zijn tentakels uitsteekt naar ieder aspect van het menselijk leven.

Bijna 100 jaar geleden gaf Rudolf Steiner enkele aanzetten om dit staatsmonster, deze Leviathan, binnen de perken te houden, in dit nummer onderzoeken wij of een tijdgenoot ons op dit spoor kan verder helpen.

François De Wit

.

David Icke

François De Wit

“De leiders van de verschillende landen mogen dan schijnbaar tot verschillende ‘rassen’ behoren en daardoor verbonden zijn met hun eigen ‘natie’, maar meestal behoren ze tot hybride bloedlijnen, bezeten door Reptiel-entiteiten die naar het gemeenschappelijke doel van wereldoverheersing streven. Onderling zie je wel conflicten en onenigheid over macht en details, maar ze hebben gemeenschappelijk dezelfde agenda.”

In het eerste deel sprak hij vooral over perceptie en realiteit.
Dat is op zich al een merkwaardige overeenkomst : net zoals Rudolf Steiner om te beginnen zijn werk fundeert met “waarnemen en denken” ( in “Waarheid en wetenschap”, GA 3, verder uitgewerkt in “De Filosofie der Vrijheid”, GA 4), vindt ook Icke het nodig om zijn betoog als het ware te grondvesten op inzichten omtrent de realiteit van de ons omringende wereld, of beter, volgens hem, de niet-realiteit van die wereld.
Om de visie van David Icke te schetsen grijpen we terug naar Steiners “Filosofie der Vrijheid”, de hoofdstukken 4 en 5.
Daar gaat het eerst over het naïef realisme : de gewone mens denkt dat alles in de wereld reëel bestaat en ook zou bestaan indien er geen enkele mens was om die wereld waar te nemen.
Wie een beetje nadenkt komt tot het inzicht dat wij de wereld leren kennen via onze zintuigen, maar dat onze zintuigen de wereld niet correct weergeven. Voor een kleurenblinde is de wereld grijs. Kleuren zijn maar bepaalde lichtfrequenties die door onze hersenen geïnterpreteerd worden als kleuren. Wanneer men daaruit concludeert dat de wereld in feite maar een voorstelling is in onze hersenen, dan is men : kritisch idealist. Nu, zegt Steiner,

“de kritisch-idealist kan echter zo ver gaan, dat hij zegt: Ik ben in mijn voorstellingswereld ingesloten en ik kan daar niet uit. Wanneer ik een ding achter mijn voorstellingen denk, dan is deze gedachte toch ook niet méér dan mijn voorstelling.
Een dergelijke idealist zal dan het ding-zelf ofwel geheel en al loochenen, ofwel althans daarvan verkondigen dat het voor ons mensen, van generlei betekenis is, dat wil zeggen, zo goed als niet bestaat, omdat wij er niets van kunnen weten.
De gehele wereld komt een kritisch-idealist van deze categorie voor als een droom en iedere drang naar kennis over deze droom is dan eenvoudigweg zinloos. Voor hem kunnen er slechts twee soorten mensen bestaan: zij die, door een waan bevangen, hun eigen droombeelden voor werkelijkheden houden, en wijze mensen, die het zinledige van deze droomwereld doorschouwen en aan wie geleidelijk alle lust, zich er nog voor te interesseren, moet vergaan.
Op dit standpunt staande, kan ook de eigen persoonlijkheid tot louter droombeeld worden. Juist zoals in de slaap onder de beelden van de droom ons eigen beeld optreedt, zo komt in het waakbewustzijn de voorstelling van het eigen Ik bij de voorstellingen van de buitenwereld. Wij hebben dan niet ons werkelijke Ik in ons bewustzijn, doch slechts onze Ik-voorstelling. Wie nu het bestaan der dingen geheel en al loochent of althans ontkent dat wij iets daarvan kunnen weten, moet ook het bestaan der eigen persoonlijkheid, respectievelijk de mogelijkheid deze te kennen, loochenen. De kritisch-idealist komt dan tot de uitspraak : Alle werkelijkheid verandert in een wonderbare droom, zonder een leven, waarvan gedroomd wordt, en zonder een geest, die droomt; in een droom die in een droom van zichzelf zijn samenhang heeft.
Om het even of hij die het leven als droom vermeent te kennen, niets meer achter deze droom vermoedt, of dat hij zijn voorstellingen op werkelijkheden betrekt, het leven zelf moet voor hem alle wetenschappelijke interesse verliezen. Terwijl voor hem die vermeent dat met de droom al het voor ons toegankelijke is uitgeput, alle wetenschap een onding is, zal echter voor de ander, die zich gerechtigd acht vanuit de voorstellingen gevolgtrekkingen ten opzichte van de dingen te maken, de wetenschap bestaan in het navorsen van deze ,,dingen-zelf” (Dinge an sich). De eerste wereldbeschouwing kan met de naam absoluut illusionisme worden aangeduid, terwijl de tweede door zijn meest consequente vertegenwoordiger, Eduard von Hartmann, transcendentaal realisme wordt genoemd.
Deze beide opvattingen hebben met het naïef-realisme gemeen, dat zij door de waarnemingen te onderzoeken, vaste voet in de wereld trachten te verkrijgen. Zij kunnen echter binnen dit gebied nergens een vast punt vinden.”

In deze zin is David Icke een vertegenwoordiger van het illusionisme en hij komt daar ook openlijk voor uit. Zie bvb. het voorblad van zijn laatste boek :

Oneindige Liefde is de enige Waarheid, al de rest is illusie.
Over de droomwereld waarvan we geloven dat hij “echt” is.

Deze vraag brengt ons op het grote verschil tussen de geesteswetenschap en alle andere spirituele bewegingen van onze tijd.
Het begrip maja stamt uit de vroegste geschiedenis van de mens op aarde. De verbinding van de mens met zijn fysieke lichaam was toen zeer los. Iedere avond bij het slapengaan verliet hij nog min of meer bewust zijn lichaam (in onze tijd verliest de gewone mens volledig zijn bewustzijn wanneer hij in slaap valt). Afhankelijk van zijn individuele ontwikkeling verbleef iedere mens toen ’s nachts min of meer bewust in de geestelijke wereld. De verbinding van astraal lichaam en Ik enerzijds en het fysieke en etherlichaam anderzijds was veel losser. Ook was het etherlichaam nog losser verbonden met het fysieke lichaam, waardoor het geestelijke veel dieper kon doorwerken in het fysieke. Het vermogen om de krachten van het etherlichaam te concentreren op één beschadigd deel van het fysieke lichaam, maakte een snelle regeneratie na een kwetsuur mogelijk.

In deze oude tijden was het inzicht dat de fysieke wereld alleen maar maja is vanzelfsprekend. Het fysieke lichaam was maar een soort gevangenis van waaruit de geest naar zijn werkelijke element verhuisde.
Maar wanneer het besef dat de wereld maja is, sterk leeft, dan heeft dat als consequentie dat de mens weinig neiging heeft om zich te verbinden met de wereld of met zijn medemens. Hij blijft in een Luciferische verleiding gevangen die hem voorhoudt dat het beneden de waardigheid van de mens is om zich met materiële aardse zaken bezig te houden. Wordt het te lastig hier beneden, dan is dat niet erg, je doet gewoon je tijd uit en je bent ervan af. Op die manier kon de mens nooit het doel van zijn ontwikkeling bereiken, te weten van de aarde een kosmos van liefde en vrijheid te maken. Voor de meesten van ons is het al een loodzware opgave om binnen een relatie van mens tot mens de kwaliteiten liefde en vrijheid te ontwikkelen. Maar zelfs zij die eruit stappen omdat het te zwaar is, weten dat het niet de oplossing is, en meestal proberen ze het opnieuw.

Laat ons zeggen dat de machten die de ontwikkeling van de mensheid sturen het onmogelijk gemaakt hebben om eruit te stappen, ze hebben de onbewuste verbinding die de mens had met de geestelijke wereld geleidelijk aan verbroken : rond 3001 v.C. trad het Kali Joega in.
In de loop van deze verduisterende periode verbond de mens zich meer en meer met zijn aardse omgeving en kwam tot de overtuiging dat de realiteit die hij met zijn vijf zintuigen waarneemt de enige is die bestaat. Na afloop van het Kali Joega in 1889 moet de verbinding met de geestelijke wereld terug hersteld worden maar deze keer bewust.
Wanneer men in onze tijd zonder meer stelt dat de fysieke wereld een illusie is, maja is, dan ontkent men in feite een ontwikkeling van duizenden jaren die noodzakelijk was om de mens van zijn egoïsme af te brengen. Daarom wees Steiner het absoluut illusionisme af als basis van een wereldbeschouwing voor deze tijd. Daarom is hij ook zijn openbare werkzaamheid niet begonnen met karma, reïncarnatie en maja, maar heeft hij eerst duidelijk gemaakt hoe we tegenover de realiteit moeten staan : er is het gebied van de waarneming in de fysieke wereld en het gebied van het denken, een component uit de geestelijke wereld, en die twee samen vormen de werkelijkheid.

Op een andere plaats verwoordt Rudolf Steiner het zo (In GA 60 “Antworten der Geisteswisenschaft auf die großen Fragen des Daseins”, blz. 395.) :
( … )
“De boeddhist staat aldus tegenover de wereld : ik ben uit een samenhang met de goddelijke wereld gerukt en in deze wereld gezet. Wanneer ik naar deze wereld kijk, dan zie ik alleen maja of illusie.
Maar de christen, die staat zo t.o.v. de wereld : ik ben neergedaald in deze wereld. Indien ik was neergedaald met behoud van mijn vroegere eigenschappen, dan zou ik overal doorheen de schijn van de zintuiglijke wereld kunnen zien, ik zou achter de illusie het ware Zijn zien en in staat zijn overal het Ware te vinden. Maar aangezien ik neergedaald ben zonder die mogelijkheden die ik vroeger bezat, heb ik mij de wereld tot een illusie gemaakt.
Waaraan ligt het dat de wereld een illusie is ? – vraagt de boeddhist.
Hij antwoordt : het ligt aan de wereld !
Waaraan ligt het dat de wereld een illusie is ? – vraagt de christen.
Hij antwoordt : het ligt aan mij ! Ik zelf, mijn kennisvermogen, mijn ganse zieleconfiguratie, heeft mij zo in de wereld gesteld dat ik nu niet meer het oorspronkelijke zie, dat nu niet de gevolgen van mijn daden zo verschijnen dat ik er de vruchten kan van plukken, of dat die gevolgen voor mij gemakkelijker te doorzien zouden zijn. Ikzelf ben het die de wereld met de sluier der illusie overtrokken heb.
Zo mag de boeddhist spreken : de wereld is de grote illusie, dus moet ik de wereld achter mij laten.
Zo mag de christen spreken : ik ben in de wereld gesteld en moet daar mijn bestemming vinden.
Wanneer de christen inziet dat de geesteswetenschap hem het inzicht van verschillende aardelevens kan geven, dan kan hij besluiten dat hij die aardelevens moet gebruiken om het doel van zijn bestaan te bereiken. Hij weet : nu kijken wij naar een wereld vol leed en dwaling omdat wij onszelf zo ver van onze oorspronkelijke bestemming hebben verwijderd dat wij door ons kijken, door onze daden, de wereld die rond ons is tot maja gemaakt hebben. Maar wij moeten ons niet uit deze wereld verwijderen om tot zaligheid te komen, maar, wat wij onszelf aangedaan hebben en wat maakt dat wij de wereld niet in zijn ware gestalte maar als een illusie zien, dat moeten wij overwinnen en onszelf tot onze oorspronkelijke bestemming terugleiden. Want aan ons ligt een hogere mens ten grondslag.”

Voor David Icke is de fysieke wereld een illusie en de moderne wetenschap bevestigt volgens hem deze visie. We zouden hem misschien een wetenschappelijk boeddhist kunnen noemen !
In zijn voordracht bracht hij de voornaamste thema’s samen die ook in zijn boeken te vinden zijn. We gaan nu aan de hand van fragmenten uit die boeken proberen een beeld te krijgen van wat er voor ons waardevols kan zijn bij David Icke.

In het tweede hoofdstuk ( “Lifting the Veil” – De sluier opgelicht) van “Infinite Love” lezen we :

“Alles in wat wij de Schepping noemen is energie die resoneert op verschillende frequenties; hoe trager de trilling, hoe dichter, compacter die energie lijkt te zijn (zoals een muur). Hoe sneller ze trilt, hoe minder dicht en solied ze lijkt, totdat de energie zo snel vibreert dat ze het frequentiebereik verlaat dat door onze vijf zintuigen kan waargenomen worden. Wat wij materie noemen is energie die resoneert op een laag trillingsniveau.
Albert Einsteins fameuze formule uit 1905 E=mc² zegt dat massa/materie een zeer geconcentreerde vorm van energie is en geconcentreerd is niet te weinig gezegd. Als je al de energie die in een kilo suiker of water zit zou omzetten dan zou je daarmee een auto non-stop ongeveer 100.000 jaar kunnen laten rijden.
Andere dimensies van de realiteit, die sommigen de geestelijke wereld noemen, zijn eenvoudigweg rijken op een zo hoog trillingsniveau dat ze voor ons niet waarneembaar zijn.
Het is vandaag de dag gemakkelijker om van meerdere realiteiten te spreken omdat vele wetenschappers beginnen aan te knopen bij de mystici, helderzienden en anderen die altijd al beweerden dat deze fysieke wereld alleen maar één realiteit is binnen een Oneindig Bewustzijn.
Deze wetenschappers zouden zeggen dat die andere realiteiten parallelle universums zijn en deel van één totaal energieveld. De kwantumfysica die de realiteit achter de fysieke wereld van het atoom onderzoekt, zegt in de grond hetzelfde als de mystici en mensen zoals ik die spreken van verschillende dimensies en bestaansfrequenties die onze eigen dimensie doordringen.
Spiritualiteit en echte wetenschap – die geest en hart ervoor openstelt- komen in essentie overeen. Het is maar de traditionele wetenschap en de traditionele godsdienst die de oorzaak zijn van de schijnbare onoverbrugbaarheid omdat ze slaaf zijn van arrogantie, onwetendheid en dogma. De eerste is geen wetenschap en de tweede is niet spiritueel. Ze zijn de twee polen van dezelfde onwaarheid.
De kwantumfysicus met een open geest zal geen probleem hebben met het meeste van wat ik te vertellen heb, terwijl de traditionele wetenschapper, saluerend en in de houding staand, zijn subsidie-inkomsten beschermend, met zijn ogen zal rollen van ongeloof.
( … )
De Schepping bestaat uit oneindig veel frequenties en dimensies die allemaal dezelfde ruimte delen. Ze zijn als de radio- en televisiestations die uitzenden. Die straling gaat door je heen, zit in je lichaam maar er is geen bewuste interactie tussen jou en hen of tussen hen onderling omdat ze op verschillende golflengtes zitten. Alleen wanneer de frequenties in mekaars buurt komen, dan is er interferentie. Als je afstemt op radio A, dan hoor je radio A. Je hoort de andere niet omdat je niet op die frequentie bent afgestemd, maar toch bestaat die even goed ook en andere mensen luisteren ernaar. Wanneer je de keuzeknop draait van radio A naar radio B, dan zul je nu radio B horen natuurlijk. Maar radio A houdt niet op te bestaan omdat jij de keuzeknop gedraaid hebt. Die blijft uitzenden –bestaan- alleen kun jij hem nu niet meer horen.
Deze eenvoudige principes beschrijven het wezen van het bestaan in onze realiteit en andere ermee verbonden dimensies. Deze verschillende werelden kunnen dezelfde ruimte delen omdat ze resoneren op verschillende golflengtes.”

Misschien is deze vergelijking om onze verhouding tot de geestelijke wereld voor te stellen niet zo slecht : ook Mellie Uyldert gebruikte ze al in 1991 (bvb. in “Liefde”, De Ster, Breda) :

“Als de mensen die zich op aarde niet gelukkig voelen, nu eens ophielden met altijd maar weer uit boeken en op bijeenkomsten met media getuigenissen uit andere sferen naar zich toe te trekken en op maat van hun beperkte aardse bewustzijn te snijden, maar, omgekeerd, zich zouden ontspannen en hun eigen bewustzijn verwijden, dan zouden zij ervaren, dat die veronderstelde muur tussen de sferen der op aarde levenden en de doden helemaal niet zo dik en hoog is als men veronderstelt ! In werkelijkheid loopt alles dooreen, maar men moet zelf in staat zijn om op die verschillende golflengten af te stemmen, wil men kontakt maken met die andere sferen.
Het ligt helemaal aan de kwaliteit van het eigen ingeboren radiotoestel, dat men al voor z’n geboorte van zijn schepper heeft meegekregen en dat men doorgaans heeft verwaarloosd na zijn kleinkinderjaren. Wij leven op aarde al in een voortdurend onbewust kontakt, het gaat er maar om, dat bewust te maken !”

Een feit waarvan Icke vindt dat het zijn inzicht ondersteunt is het beperkt waarnemingsvermogen van onze zintuigen. Met het oog zien we slechts een zeer kleine fractie van alle bestaande electromagnetische straling.

Onderstaand diagram komt uit “Infinite Love” :

“De mens kan maar een onmetelijk klein deel van de materie/energie waarnemen die in het universum voorkomt en toch zijn er mensen die het idee dat we niet alleen zijn belachelijk maken omdat zij nog nooit een ‘alien’ gezien hebben ! Gewoon hysterisch.”

In het electromagnetisch spectrum, 0,005 % van de totale materie/energie, is maar een kleine fractie zichtbaar licht.

“Eén van de mysteries van de quantumfysica is hoe elementaire deeltjes zich kunnen voordoen als golf (niet-fysiek) en als deeltje (schijnbaar fysiek). De golf wordt alleen maar een deeltje wanneer ze waargenomen wordt, wanneer wij ernaar kijken.”

Wat er in feite gebeurt is dat het DNA/RNA-brein het golfaspect of het interferentiepatroon een hologram doet projecteren. De daad van de observatie projecteert de hologram vanuit de golf-vorm en als dat gebeurt dan zien de kwantumwetenschappers de golf een deeltje “worden”. Zowel de golf als het deeltje (= de golf waargenomen als een hologram door het DNA/RNA-brein) bestaan tezelfdertijd en ze gaan niet van de ene vorm naar de andere. Wanneer een laser gericht wordt op een fotografisch interferentiepatroon om een hologram tevoorschijn te toveren, dan vervangt de hologram niet het origineel. Zowel de golf als de hologram (deeltjes) bestaan tegelijkertijd. Alleen ziet de waarnemer het hologram (deeltje) als de primaire realiteit. Het golfaspect is de mogelijkheid, het deeltjesaspect is de fysieke ervaring, ( de gerealiseerde mogelijkheid – fdw). Karl Pribram, een neurofysioloog aan de universiteit van Stanford, was een voorloper wat betreft het inzicht in de holografische natuur van de fysieke realiteit. Michael Talbot schrijft over zijn conclusies in “The Holographic Universe” :
“Pribram realiseerde zich dat de objectieve wereld niet bestaat, tenminste niet op de manier zoals we dat gewoonlijk geloven. Wat ‘daarbuiten’ is, is een immense oceaan van golven en frequenties en de realiteit ziet er voor ons alleen maar concreet uit omdat onze hersenen deze holografische onduidelijkheden interpreteren als stof en steen en de andere voorwerpen waarmee we vertrouwd zijn.
…
Anders gezegd, de gladheid van een porseleinen kopje en het gevoel van zand op het strand zijn niet meer dan ingewikkelde versies van fantoompijnen (het verschijnsel dat iemand nog pijn voelt in een geamputeerd lichaamsdeel).
Volgens Pribram betekent dat niet dat er geen porseleinen kopjes of zandkorrels bestaan. Het betekent alleen dat een porseleinen kopje twee aspecten van zijn bestaan heeft. Wanneer het gefilterd wordt door de lens van onze hersenen, dan manifesteert het zich als kopje. Maar als we van die lens zouden verlost geraken, dan zouden we het ervaren als een interferentiepatroon. Welk is reëel en welk is illusie ? Zegt Pribram : ze zijn alle twee reëel voor mij, of, als je wil, geen van beide zijn reëel.”

Hier haalt Icke vaak en graag een anecdote aan uit het boek van Michael Talbot “The Holographic Universe”.

Een bekend hypnotiseur “beveelt” een persoon in een gezelschap dat hij zijn eigen dochter niet zal herkennen als die de kamer binnenkomt. De dochter komt binnen en gaat pal voor haar vader staan die op een stoel zit. De hypnotiseur vraagt de vader of hij zijn dochter ziet. Nee, is het antwoord. De hypnotiseur houdt achter de rug van het meisje een uurwerk en vraagt aan de man : wat heb ik in mijn hand ? Hoewel zijn eigen dochter hem het zicht belet, antwoordt de man : een uurwerk. De hypnotiseur vraagt nu welke inscriptie er op het uurwerk staat. De man verkleint zijn ogen tot spleetjes om de kleine lettertjes te kunnen ontcijferen en zegt luidop wat er gegraveerd is op het uurwerk, terwijl zijn eigen dochter tussen hem en het uurwerk staat.
David Icke concludeert : alle schijnbaar soliede, tastbare voorwerpen in onze wereld zijn illusie ! Ze hebben geen realiteit. We zien ze alleen maar omdat onze hersenen met een bepaalde software uitgerust zijn die maakt dat wij bepaalde delen van de realiteit zien en andere niet. Als een hypnotiseur deze software beïnvloedt, dan kan een bepaalde realiteit voor ons gewoon ophouden te bestaan.
En dat is heel normaal, zegt Icke. Wat wij de fysieke wereld noemen is in feite niets anders dan energie op een laag trillingsniveau. Wij als fysieke mensen zijn zo georganiseerd dat we alleen dat trillingsniveau waarnemen, wij zijn zo geprogrammeerd als het ware. Wanneer wij eventjes een deelprogramma voor een hoger trillingsniveau geïnstalleerd krijgen, zoals bvb. onder hypnose, dan verandert onze perceptie van de realiteit totaal. En waarom zouden we niet doorheen fysiek materie kunnen kijken ? In feite bestaat die materie uit atomen die zelf voor meer dan 99% uit leegte bestaan ( de verhouding tussen de kern van een atoom en het electron dat er omheen cirkelt is te vergelijken met een stukje van 5 cent in een kathedraal). Zelfs de wetenschap kan niet verklaren waarom wij een fysiek voorwerp als tastbaar en solied ervaren wanneer die materie volgens haar samengesteld is uit ijle atomen.

David Icke gaat er niet te theoretisch op in, hij heeft ook geen formele scholing genoten. Hij wil zijn toehoorders alleen maar duidelijk maken dat ze van hun naïef realisme moeten afstappen, dat de wereld niet is zoals hij zich aan ons voordoet. Hij gebruikt daarvoor dikwijls vergelijkingen uit de computertechnologie : de hersenen als harde schijf waarop een deel software kan geprogrammeerd worden. Is de software niet deugdelijk, dan krijg je geen of een verkeerd beeld op je scherm, hetzelfde met problemen van de harde schijf.
Om het verband tussen de hersenen als fysiek orgaan (harde schijf) en onze perceptie te illustreren gebruikte hij een passage uit het boek van een Amerikaanse wetenschapper Dr. Jill Bolte Taylor “My stroke of insight” (2008, in het Nederlands vertaald onder de titel “Onverwacht inzicht”).

Deze lange, noem het kennistheoretische aanloop heeft David Icke nodig om dan over te kunnen gaan tot zijn samenzweringsgedeelte. Het thema waarmee hij zich de spot van de hele wereld op de hals heeft gehaald is zijn bewering dat de machtigen der aarde – niet noodzakelijk zij de het meest in de kijker lopen (die dikwijls maar stromannen zijn) – van gedaante kunnen verwisselen (shape-shifting). Ze lijken mensen te zijn maar ze kunnen ook als reptielachtige wezens tevoorschijn treden (Reptilians).
Vooraleer we hier verder op in gaan willen we toch een fragment afdrukken dat ook al in Brug 21 stond, in een artikel van Jan Vermeir.

Rudolf Steiner in een voordracht op 22 oktober 1920 (GA 200) : daar beweerde hij dat vooral in de Westerse gebieden verhoudingsgewijs veel ik-loze mensen leven waarin zich bepaalde geestelijke wezens incarneren met de bedoeling "speciale leerlingen op te leiden en als een epidemie de andere mensen te besmetten met hun bijzondere geaardheid". Hieronder volgt een gedeelte uit de geciteerde voordracht:

"Er kunnen ons mensen in mensenvorm tegemoet treden die eigenlijk slechts naar de uiterlijke schijn mensen zijn, onderworpen aan steeds weerkerende aardelevens; in waarheid zijn het mensenlichamen met een fysiek, een etherisch en een astraal lichaam, waarin zich wezens belichamen om door middel van deze mensen hier werkzaam te zijn. Het is inderdaad zo dat in het Westen een groot aantal van dergelijke mensen rondloopt, mensen die in feite niet gewoon wederbelichaamde mensen zijn, maar die dragers zijn van wezens die een uitgesproken vervroegde ontwikkelingsgang vertonen, die eigenlijk pas in een later ontwikkelingsstadium in de mensheidsvorm zouden mogen optreden. Deze wezens bedienen zich niet van het ganse menselijke organisme, maar voornamelijk -bij de Westerse mens- van het stofwisselingssysteem. Van de drie leden der menselijke natuur benutten zij het stofwisselingssysteem op een zodanige manier dat zij door middel van deze mensen inwerken op de fysieke wereld. Iemand die het leven op de juiste manier beschouwt ziet dit ook uiterlijk aan die mensen. Zo zijn bvb. een groot aantal van diegenen die behoren tot Angelsaksische geheime genootschappen -over de rol van zulke geheime genootschappen hebben wij de laatste jaren herhaaldelijk gesproken- zo zijn leden van die geheimgenootschappen die invloedrijk zijn, eigenlijk dragers van dergelijke te-vroeg-optredende wezens die via het stofwisselingsstelsel van bepaalde mensen op de wereld inwerken en zich een arbeidsterrein zoeken door middel van mensen die niet in regelmatige wederbelichamingen leven. Evenzo zijn de toonaangevende persoonlijkheden van bepaalde sekten van zodanige aard; en met name bestaat het overgrote deel van een zeer verbreide sekte die een grote aanhang in het Westen heeft uit zo'n mensen. Op die manier werkt, zou ik mogen zeggen, een gans andere geestesgesteldheid in op de mensen van tegenwoordig. En het zal een essentiële opgave zijn om vanuit deze gezichtspunten stelling te kunnen nemen tegenover het leven ..."

Rudolf Steiner spreekt hier van een essentiële opgave. We kunnen niet zeggen dat de Antroposofische Vereniging zich met deze opgave intensief heeft bezig gehouden. Heeft David Icke hier een taak gekregen ? Uit : “Alice in Wonderland and the World Trade Center Disaster”) :

Wie controleert de controleerders ?
( … )
Waarom zouden mensen hun leven wijden aan een plan voor globale overheersing als ze weten dat ze al lang dood zullen zijn eer dat plan bereikt wordt ?
Welnu, wat indien de entiteiten die de lichamen besturen van de machtigen doorheen de eeuwen, nu eens voor het grootste deel dezelfde waren ?
Wat indien ze werkzaam zijn, juist buiten het frequentiebereik van de vijf zintuigen, en de schijnbaar ‘menselijke’ fysieke lichamen gebruiken om de materiële wereld te manipuleren ?
Wat indien ze gewoon verhuizen naar een ander lichaam wanneer een lichaam hen in de steek laat door te sterven om zo de manipulatie te kunnen verder zetten, om de langetermijn-agenda te kunnen uitvoeren voor nog maar eens en nieuw tijdperk ?
Het gedeelte van mijn onderzoek dat mensen het moeilijkst vinden om te begrijpen is dat de erfelijkheidslijnen die de machtsposities bezetten, helemaal niet menselijk zijn in de zin zoals wij dat verstaan. Ik begrijp waarom mensen dat zo moeilijk vinden want het leven in de vijf-zintuigen-illusie bestaat er ook in dat je onderbewust geprogrammeerd bent om te geloven dat wat je niet ziet ook niet bestaat. Ik heb tamelijk gedetailleerd onthuld in mijn laatste twee boeken “The biggest Secret” en “Children of the Matrix” hoe vele mensen in oude en nieuwe tijden getuigen van dezelfde ervaring : hoe ze een ogenschijnlijk menselijk lichaam -, dikwijls bij mensen met veel macht - voor hun ogen zien veranderen in een reptielachtig wezen. We noemen dit verschijnsel shape-shifting.
Dit idee is waanzinnig en bizar en belachelijk voor onze vijf-zintuig-realiteit.
Als de mensen dat zo opvatten, ze doen maar, voor mij maakt het geen verschil. Maar zeggen ze daarmee dat alleen datgene kan bestaan wat zij met hun ogen zien of wat door officiële instanties aanvaard wordt ? Mensen moeten maar geloven wat ze willen geloven en ik voel totaal geen verlangen om iemand van wat dan ook te overtuigen. Het maakt mij niet uit of mensen aanvaarden wat ik zeg of niet. Maar na al deze jaren van full-time onderzoek dat me in 40 landen bracht waar ik sprak met duizenden mensen en ontelbare oude en nieuwe bronnen bestudeerde, is het voor mij duidelijk dat deze wereld of frequentiebereik, de vijf-zintuigen-gevangenis, gemanipuleerd wordt van buitenaf door niet-menselijke entiteiten die de ogenschijnlijke menselijk lichamen van de Illuminati-erfgenamen overnemen of bezitten (bezeten maken).

Tussen verschillende dimensies, in dit geval tussen de derde (vijf-zintuig-gevangenis) en de volgende, de vierde, bestaan er kleine uitsparingen. De Italiaanse wetenschapper Giuliana Conforto – die Man’s Cosmic Game schreef - noemt ze inter-ruimtelijke niveaus en ze liggen tussen de dimensies of, zoals de wetenschappers in het tv-programma Horizon ze noemen : parallelle universums. Volgens Giuliana Conforto zouden in dit tussenruimtelijk niveau de Reptilians en andere entiteiten verblijven. Dit zou ook het rijk zijn van de wezens die in de folklore bekend zijn als demonen en die de mensen al eeuwen lang schrik aanjagen en manipuleren.
( … )
In termen van frequentie ligt dit interruimtelijk niveau zeer dicht bij dat van de vijf-zintuigwereld, maar juist erbuiten, juist buiten het bereik dat onze ogen kunnen zien. Als een helderziende evenwel zijn frequentiebereik uitbreidt, dan kan hij contact maken met dat frequentiebereik en enkele van deze entiteiten zien.

Mensen die geestbeïnvloedende drugs nemen waardoor de muren van de vijfzintuigwereld doorbroken worden hebben dezelfde ervaring. Anderzijds, wanneer deze entiteiten hun trillingsniveau verlagen, dan komen ze in de vijfzintuigwereld en worden ze zichtbaar voor ons.
( … )
In het TV-programma Horizon over de parallelle universums werd gezegd :
“De enige verklaring die wij op dit ogenblik zien is dat elementaire deeltjes niet alleen in ons universum een bestaan hebben. Ze glippen naar een bestaan in andere universums en er zijn een oneindig aantal van deze parallelle universums, allemaal lichtjes van elkaar verschillend.”

Volgens David Icke gaat de invloed van deze (volgens ons : ahrimanische) wezens tot in het fysieke, biologische. Hij verwijst hier naar Carl Sagan, “de kosmoloog die veel meer wist dan hij openbaar maakte. Hij schreef een boek “The Dragons of Eden” om de reptielinvloeden op de mens onder de aandacht te brengen. Hij zei : “Het is voor niets goed om de reptielcomponent van de menselijke natuur te ontkennen, meer speciaal ons ritualistisch en hiërarchisch gedragspatroon. Integendeel, het model kan ons helpen te begrijpen hoe mensen in feite zijn.”

Het reptiel-brein of R-complex is het oudste deel van de menselijke hersenen. Het bevat het basisinstinct van overleving en is verantwoordelijk voor karaktertrekken als : koudbloedig gedrag, willen controleren, obsessie met hiërarchische structuren en macht, het idee dat macht en recht identiek zijn, alles voor de overwinnaar. Precies de kenmerken van de Illuminati-erfelijkheidslijnen.

Is dit het biologisch gegeven waarop de latere oorlog van allen tegen allen op zal berusten ? Het R-complex dat niet meer door hogere geestelijke invloeden in bedwang wordt gehouden ?

Hoe vertaalt zich dat in de maatschappijstructuur ?
De reptielwezens die voor ons normalerwijze onzichtbaar zijn, inspireren bepaalde mensen met mensvijandige impulsen. Bij de ene mens gaat dat gemakkelijker dan de andere. Dat heeft te maken met het overwicht van het R-complex in de hersenen. Door de eeuwen heen zijn mensen op deze onmenselijke trekken geselecteerd om geschikte drager te kunnen worden van de reptielwezens (= ahrimanische krachten). Deze mensen staan aan de top van de maatschappelijke piramide.
Interessant in dit verband is dat ook Rudolf Steiner spreekt van een selectie van de slechtsten.

De elite die de wereld bestuurt heeft kennis van de werking van de menselijke geest en ook kennis van de techniek om de geest te beïnvloeden.
Icke heeft het dan over de overal aanwezige symbolen van de vrijmetselaars, van wie het overgrote deel evenmin als de rest van de bevolking weet wat het uiteindelijk doel van de hoogste hiërarchie is.
We vinden deze symboliek terug in de data waarop belangrijke gebeurtenissen plaatsvinden, in de vorm van monumenten en gedenkstenen. Deze oefenen allemaal een bepaalde invloed uit onder de bewustzijnsdrempel van de gewone mens. Pas wanneer men erop attent gemaakt wordt doorziet men het en geraakt men uit de betovering. Op de achtergronden van elf september 2001 en van de financiële crisis gaan we hier niet dieper op in. We verwijzen naar De Brug 34.

Hoe gaat de elite te werk om de veranderingen teweeg te brengen die zij gepland heeft, zonder dat het publiek het doorheeft, nog beter : op vraag van het publiek ? Het algemeen principe geeft David Icke weer als :

Probleem – reactie – oplossing.

Een voorbeeld : echte democratieën hebben geen schrik van bewapende burgers omdat de regering alleen maar uitvoert wat het volk beslist, er kan zich dus geen conflict tussen burgers en regering voordoen. Niet-democratische regimes zorgen altijd dat de bevolking ontwapend wordt. Vrij en algemeen wapenbezit is nu nog mogelijk in Zwitserland en de Verenigde Staten. In dat laatste land gaat het vrij wapenbezit afgeschaft worden, wat de grondwet er ook mag garanderen.
Eerste stap : een probleem creëren. Telkens er een moord gebeurt met een vuurwapen, wordt dat lang en breed behandeld in de media, moorden met steekwapens vindt men dan ergens onderaan op de twaalfde pagina van de krant. Misschien vallen er meer dodelijke slachtoffers met steekwapens en stompe voorwerpen, maar de perceptie wordt gecreëerd dat de vuurwapens dé grote bedreiging zijn voor de veiligheid van de burgers. Twee : De reactie begint vorm te krijgen : politici doen verklaringen en voorstellen, die krijgen eveneens alle media-aandacht, interviews met slachtoffers, beelden van slachtoffers, emoties worden bespeeld, angsten versterkt.
Drie : de oplossing wordt aangereikt waar het publiek schijnt om te vragen, registratie van het wapenbezit, systeem van vergunningen, verkoop van munitie reglementeren.
Eens de bevolking effectief ontwapend is, dan mogen er nog zoveel moorden met vuurwapens gebeuren (want de echte criminelen leveren natuurlijk hun wapens niet in), het wordt geen groot nieuws meer, dan is het als de verkeersdoden : die worden betreurd, maar het wordt als onvermijdelijk beschouwd.

Een ander voorbeeld van probleem-reactie-oplossing volgens een voorafbepaalde agenda.
Doelstelling : volledige controle over de handel en wandel van iedere wereldburger.

1) Een probleem creëren
Vóór Napoleon bewees iedereen zijn identiteit gewoon door zijn naam te zeggen. Dictators en totalitaire regimes voeren persoonsbewijzen in, zoals de Duitsers hier tijdens de oorlog. Na de oorlog bleef de identiteitskaart (Ausweis) bestaan ! Die was geldig voor een gans leven. De techniek maakte vooruitgang en de elite gebruikt die voor haar doeleinden. Onder allerlei voorwendsels laat men het land overspoelen door vreemdelingen en daar zitten natuurlijk een pak gelukzoekers bij. Er wordt enkele keren ingebroken in gemeentehuizen waar men stempels en blanco paspoorten steelt.

2) Reactie : er wordt in de media gepraat over de noodzaak van een betere beveiliging van de identiteit. De procedure wordt gecentraliseerd. Alle pasfoto’s en handtekeningen komen in een centrale databank. Geldigheid van de nieuwe ID-bewijzen is maar tien jaar. Daarna komen nog meer persoonlijke gegevens op een chip in weeral een nieuwe kaart, met een geldigheid van slechts vijf jaar. Iedere bankbediende kan nu je foto vanaf de ID-kaart kopiëren.
Volgende stap : vingerafdrukken :

“Biometrische paspoorten: ‘live enrollment’ apparatuur voor gemeenten vanaf midden 2010
De beslissing van de minister van Buitenlandse Zaken, goedgekeurd op de ministerraad van 11 september, is een gevolg van de Europese verordening inzake biometrische gegevens in paspoorten, een maatregel in de strijd tegen identiteitsfraude. Met biometrische gegevens bedoelt men een ICAO-conforme foto van het gezicht en de vingerafdrukken van de twee wijsvingers; deze gegevens worden aangevuld met een elektronische handtekening. Er wordt daarom gekozen om de paspoortbesturen, waaronder de gemeenten, uit te rusten met live enrollment-apparatuur: camera’s voor een live-registratie van het gezicht, een scanner voor de live-registratie van vingerafdrukken en een signature pad voor het digitaal registreren van de handtekening. De paspoortbesturen zouden ook gespecialiseerde software ter beschikking krijgen voor de controle van de aangeboden foto’s en voor gezichtsherkenning. De minister van Buitenlandse Zaken voerde over dit dossier overleg met de VVSG en haar zusterverenigingen, evenals met de Nationale Vereniging van Beroepsfotografen. Door beroepsfotografen genomen foto’s die aan de ICAO-normen voldoen, zullen ook aanvaard worden voor de biometrische paspoorten. De Nationale Vereniging van Beroepsfotografen zal hiertoe een digitaal platform uitwerken. Burgers die via dit platform een foto van een erkende beroepsfotograaf zullen aanleveren, krijgen dan een korting van 5 euro op de prijs van het paspoort. Het is in deze context dat de Ministerraad van 11 september de overheidsopdracht heeft aangekondigd voor de uitrusting en bijhorende software van alle biometrische loketten in ons land. De planning voorziet dat de eerste pilootgemeenten in de loop van de zomer van 2010 volledig uitgerust zullen zijn. De Belgische ambassades en consulaten en andere gemeenten zullen progressief volgen.”

Volgende stap : iedereen moet een stukje DNA-code afstaan.

3) Oplossing :
Laatste stap : alles in een chip in het menselijk lichaam, die op afstand kan gelezen worden, maar of het “Alleen Lezen” zal blijven is weinig waarschijnlijk. De technologie is er al om denken en voelen en willen op die manier te sturen. Het uiteindelijk resultaat :

Juist wel !

Wat stelt David Icke nu voor uit deze ontwikkeling uit te geraken ?

Het laatste hoofdstuk van “Children of the Matrix” heet “Het is maar een rit” begint met twee citaten :

“Wij zijn geen mensen met een geestelijke ontwikkelingsweg, wij zijn geestelijke wezens met een mens-ontwikkelingsweg”

“We worden allemaal geconfronteerd met geweldige mogelijkheden die op een schitterende manier verkleed zijn als onmogelijkheden.”

“Okee, laten we dit allemaal eens in een groter perspectief zetten. Doorheen dit boek heb ik het gehad over de multidimensionele natuur van ons bestaan. Dat maakt het moeilijk, in feite onmogelijk om een correct beeld te geven van wat er gebeurt in onze wereld, in ons frequentiebereik.
Ik bedoel : wat is waar ? Eens je de rijken van de multidimensionele realiteit betreedt, dan zie je dat er geen absolute waarheid is behalve dan dat we allemaal dezelfde energie zijn die zichzelf manifesteert op ontelbare manieren.
Met dit gegeven hebben we het ongeveer gehad wat betreft waarheid. Al de rest is niet zozeer waarheid dan wel ons perspectief van wat we zien. Wat je tot nu toe gelezen hebt is mijn universum, mijn realiteit, op dit ogenblik. Of beter, één van mijn realiteiten. Wij zitten gevangen in het denkbeeld dat als een ding waar is, dat dan het omgekeerde niet waar kan zijn. Maar dat kan en dat is ook zo. Alleen zijn dat dan andere perspectieven van dezelfde gebeurtenis. Bijvoorbeeld : als de wereld op dit ogenblik niet perfect is, hoe kan hij dan tegelijk toch perfect zijn ? Welnu dat kan en het is ook zo. Als je naar de wereld kijkt vanuit het Matrix-perspectief, dan is hij verre van perfect, wat perfect dan ook mag zijn. We zien ongehoord veel lijden, mishandeling, conflict en verdriet. Dus is de vaststelling dat de wereld niet perfect is geldig en argumenteerbaar. Maar hoe kunnen we evolueren en groeien naar grotere kennis, wijsheid en begrip tenzij we de gevolgen van onze daden onder ogen zien ? Onmogelijk. Als een kind geen gevolgen kan zien van zijn gedrag dan zou het nooit zijn gedrag wijzigen en andere keuzes maken. Wat de Schepping wonderbaarlijk doet is dat ze de gevolgen van onze keuzes of meer bepaald : de bedoeling, de intentie achter die keuzes, voor onze ogen plaatst. Deze onvolmaakte wereld is het gevolg van menselijke keuzes, de keuzes van hen die willen controleren en vernietigen, en de keuze van hen die in hun zetel blijven zitten en hen laten betijen. Of die hun geest afsluiten voor de gebeurtenissen omdat ze denken dat het zo gemakkelijker is. Dus, in termen van een ontwikkeling, confronteert de Schepping ons met de consequenties van onze daden of het gebrek aan daden, en aldus maakt ze de wereld waarin we leven absoluut perfect want we doen gewoon de ervaringen op die we nodig hebben. Twee ogenschijnlijke tegenstrijdigheden, maar alle twee zijn ze waar. Het leven is een paradox, maar dan ook weer niet want het zijn geen paradoxen, het zijn andere perspectieven. Ze zijn geen tegenstellingen, ze omvatten elkaar.
( … )
Indien de Reptilians en andere astrale manipulators niet zouden bestaan, dan zouden wij ze moeten uitvinden. In feite hebben we dat wellicht gedaan. Zij zijn andere niveaus van onszelf waarmee we geconfronteerd worden. Ze zijn een niveau van ons oneindig Zelf, één van de realiteiten die wij moeten onder ogen zien en verlossen. Als we hen haten, dan haten we onszelf. Ze zijn onze schaduw, het deel van onszelf dat we niet willen zien of erkennen of toegeven dat het bestaat. Zolang deze schaduwkant van onszelf verborgen blijft voor ons zullen de Reptilians verborgen blijven en achter de schermen alles blijven controleren. Wanneer we dit feit erkennen dan zullen ze zichtbaar worden en zullen we zien wat er gaande is. Het één is en afspiegeling van het ander. Hoe meer we onze schaduwkant ontkennen, hoe meer de consequenties voor onze neus zullen geplaatst worden, want zo werkt het spel nu eenmaal. Hoe langer we ontkennen, hoe krachtiger en hoe groter als uitdaging de consequenties zullen worden. Het is onze keuze. Zie het nu of zie het later. Want zien gaan we doen. De kwestie is : hoe extreem moeten de consequenties worden vooraleer we het willen zien ?
( … )
Wij geven allemaal aan anderen gelegenheid om ervaringen op te doen. In feite geven we die gelegenheid aan onszelf omdat we alles zijn. Er is geen ‘ons’ en geen ‘hun’ en geen ‘wij’. Er is alleen één oneindig Ik. Wij zijn de reptilians en de demonen en tegelijkertijd zijn wij diegenen die gemanipuleerd worden omdat we allen hetzelfde Ik zijn.

( … )
Als we niet beginnen onszelf vrij te maken, hoe kunnen we dan hopen om de wereld rond ons vrij te maken ? Die is gewoon een uiterlijke manifestatie van ons innerlijk zelf. We leven in een uiterlijke gevangenis terwijl we denken dat we vrij zijn omdat we in een innerlijke gevangenis zitten, denkend dat we vrij zijn. De uiterlijke gevangenis is een weerspiegeling van de innerlijke gevangenis. Als we onszelf veranderen, veranderen we de wereld. Kijk in de spiegel : probeer het beeld dat je daar ziet te veranderen zonder het origineel dat weerspiegeld wordt te veranderen : je kunt het niet, natuurlijk kun je het niet, maar de mens heeft al duizenden jaren geprobeerd om dat te doen en het heeft nooit gewerkt. De cruciale elementen waarvan ik geloof dat ze de sleutel zijn om de poorten te ontsluiten die toegang geven tot de multi-dimensionele vrijheid zijn :

- Vergeet wat andere mensen van je denken en begin te leven vanuit je eigen uniek-zijn. Als je dat doet dan stap je uit de kudde, en als genoeg mensen dat doen, dan is er geen kudde meer. -

- Laat anderen toe om vrij hun uniek-zijn te beleven zonder dat ze bang moeten zijn om belachelijk gemaakt of veroordeeld te worden wegens de misdaad van : anders te zijn. Als je dat doet, dan ben je niet langer de herdershond die de kudde bijeen houdt.

- Het is maar een spel, het is maar een ritje, en we kunnen het veranderen wanneer we maar willen. De waarheid is niet daarbuiten. Die zit in jou. En die waarheid is : Liefde.

We zien dat hij al dicht in de buurt van karma komt, alhoewel hij niet veel van dat begrip moet hebben. Uit : “And the Truth shall set you free” :

( … ) “Een andere vorm van schuld is het woord karma. Je komt het tegen in vele religies en culturen en kan samengevat worden als “wat je doet aan een ander zal ook jou aangedaan worden”.
Ik aanvaard dat karma bestaat en ik geloof dat het kan uitgedrukt worden als : je eigen realiteit creëren. Het is geen straf, het is een cadeau. Ik heb het gevoel dat karma gecreëerd wordt door de bedoeling achter een daad, niet door de daad zelf. Wanneer we iets doen met goede bedoelingen en het draait anders uit, dan leren we iets van die ervaring, maar er volgt geen karma. Maar als we iets doen dat positief lijkt terwijl er een slechte bedoeling achter zit, dan zal er een karmische reactie volgen die ons naar een situatie brengt waar we zullen ondergaan wat we de ander hebben aangedaan. De reden daarvoor is dat positieve of negatieve intenties verschillende gedachtenpatronen creëren en aldus verschillende realiteiten aantrekken.
Twee opmerkingen bij karma : ten eerste wordt het te vaak voorgesteld als straf en voelen mensen zich schuldig wanneer hen negatieve zaken overkomen omdat ze dan denken dat die het resultaat zijn van iets verschrikkelijks dat ze zelf ooit gedaan hebben. Het tweede is dat alles wat ons overkomt als karma opvatten in mijn ogen misleidend en simplistisch is.
In deze verbazingwekkende periode van spirituele en van fysieke transformatie zijn er grote aantallen mensen die vaak extreme ervaringen mee te maken hebben, zowel positief als negatief. Dat zijn niet allemaal karmische gevolgen voor zover ik kan zien. Het zijn mogelijkheden die ons gegeven worden om onszelf te deprogrammeren. Deze ervaringen kunnen zijn : het op de klippen lopen van een jarenlange relatie, werk verliezen, ziekte, een totale ommekeer in ons leven. De gemeenschappelijke noemer van al deze ervaringen is dat ze de status-quo doen verdwijnen. Welke keuzes dan ook we in deze situaties maken, één ding is zeker : de status-quo, het leven zoals het is geweest, is geen optie. Ze verzekeren verandering, dikwijls een massieve verandering.”

In hoofdstuk 19 : “Free at last” lezen we over Atlantis :

“Ik geloof dat in de periode die we Atlantis noemen, de laatste grootschalige poging ondernomen werd om de blokkerende frequenties te doorbreken. Bewustzijn van een hoger stadium daalde af naar de driedimensionele gevangenis (de aarde als fysieke materie – fdw) en incarneerde op aarde om een bepaalde vorm van bewustzijn aan te pakken. Ik heb het gevoel dat vele van deze geestelijke vrijwilligers (die met de beste bedoelingen kwamen) als het ware gedrogeerd geraakten door deze omgeving met haar uitzonderlijk trillingsniveau, en dat ze in slechte zin aangetast werden door een gedachtenbombardement vanuit de vierde dimensie.
De Atlantische vrijwilligers die toelieten dat hun trillingsniveau onder dat van de barrièrefrequentie geraakte moesten vaststellen dat ze gevangen waren in deze lage frequentie en niet meer in staat waren om dit niveau te verlaten voordat ze, langs ervaringsweg, opnieuw hun frequentie konden optrekken tot een niveau dat hen zou toelaten om te ontsnappen. Zij begonnen toen, samen met de rest van de “gevangenen” met een cyclus van incarnatie en reïncarnatie met het doel om ervaringen op te doen en lessen te leren die hen uiteindelijk terug tot een niveau van liefde en verlichting zou brengen dat de deuren terug kon openen. Van hen die daarin slaagden werd gezegd, in symbolische taal, dat ze tot de Vader waren opgestegen.
Een dergelijke prestatie was extreem moeilijk omdat het bewustzijn binnen in was afgekoppeld van een krachtige verbinding met het hoger bewustzijn buiten uit. Dat heeft de reïncarnatiecyclus in gang gezet wat voor sommigen betekent : incarneren zonder patroon of plan. De dichte fysieke wereld werd een drug voor hun geest/ziel die aangetrokken werd door bepaalde levenswijzen en ervaringen, net zoals een cocaïnomaan verteerd wordt door zijn verslaving. Ik ben zeker dat vele van de mensen die ik de Elite noem ontelbare levens hebben gehad waarin ze steeds hetzelfde patroon van controle en manipulatie herhaalden.
Gedachtepatronen kunnen als een spoor worden, een naald die blijft hangen op een plaat, en altijd maar hetzelfde herhaalt. Ze worden aangetrokken tot bepaalde familiedynastieën omdat ze weten dat deze erfelijkheidslijnen hun zullen toelaten om hun verslaving verder te zetten.
Andere Atlantiërs slaagden erin om een groter contact met hun hoger bewustzijn te bewaren hoewel ze in de “gevangenis” zaten, en gingen verder met het uitkiezen van incarnaties om ervaring op te doen van deze vreemde en onderdrukkende frequentie met de bedoeling om later op grote schaal te incarneren om de blokkerende frequentie te doorbreken. Dat is de periode die we nu beleven. ( … ) Er zijn altijd al grote groepen vrijwilligers geweest om de hogere frequenties op onze planeet te brengen. Eén van deze groepsincarnaties vond ongeveer 2000 jaar geleden plaats toen de man die waarschijnlijk Yeshoea (Jezus) genoemd werd, een rol speelde.”

Uit “The biggest secret”, het hoofdstuk “Breaking the spell”

( … ) “In het begin van dit boek sprak ik over het ondenkbare te denken. De informatie hier heeft je uitgenodigd om dat te doen. Het bewijs in overweging nemen dat Reptilians vanuit een andere dimensie de mensheid al duizenden jaren manipuleren. In overweging te nemen dat je helemaal niet gewoon en machteloos bent, dat je buitengewoon bent en zeer machtig in feite. Gezien het huidig niveau van conditionering is dit ondenkbaar voor de meeste mensen. Maar het is niet onvoelbaar. Er is zo’n verschil. Je denkt met je intellect en dat is zo weerloos t.o.v. programmering door ogen en oren en het dagelijks menu van leugens, achtergehouden informatie, verkeerd voorgestelde informatie door de media en door al de Broederschap-klonen die daar een platform krijgen. Maar als we voelen, dan tappen we uit ons hart-centrum, onze intuïtie, onze verbinding met de kosmos. Hoe vaak is al niet wat je denkt en wat je voelt in conflict geweest ?
Wat mijn leven veranderd heeft, meer dan wat anders, was het ogenblik dat ik besloot om mijn intuïtie te volgen telkens wanneer die niet overeenkwam met mijn intellect. Iedere keer dat ik dat gedaan heb bleek achteraf mijn intuïtie gelijk te hebben. Het kan ons op de proef stellen en het is soms pijnlijk omdat je intuïtie die niet gebonden is door de noodzaak om te voldoen aan normen, vaak tegenover de conventie staat.
Maar ze zal je altijd brengen naar wat het best is voor jou en voor je eeuwige ontwikkelingsweg doorheen de ervaringen. Bij de meeste mensen is het zo dat wanneer ze instinctief voelen dat ze iets moeten doen, dat het intellect begint op te spelen en een lijstje begint te maken van alle redenen om het niet te doen. “Je kan dat niet doen, wat gaan de buren zeggen, en je familie, je collega’s, je kameraden aan de toog ?”
“Je kan dat niet doen, je moet een lening afbetalen, een wagen, je hebt een familie om te onderhouden, de levensverzekering.”
“Je kan het niet, nee, nee, nee, nee …”
Maar je kunt het wel, ja ja ja !
Er is niets mis met het intellect. Het aardt je, het bewaart en verwerkt alle informatie van deze fysieke wereld en speelt daar een belangrijke rol. Alleen als het de controlerende macht wordt en de enige die de beslissingen neemt, dan zet het ons in een gevangenis. Het intellect is er om de leiding en de inspiratie van de intuïtie fysiek te maken, niet om de kansen te berekenen. Werk niet voor je intellect, laat je intellect voor jou werken.
En dus is het niet wat je denkt over de informatie in dit boek waar het op aan komt, het is wat je erover voelt. Delen van de inhoud zullen je intellect op de proef stellen tot op het breekpunt, maar je intuïtie zal dat probleem niet ervaren. Op dat niveau voelt het gewoon juist aan, of niet. Als het niet juist aanvoelt, geen probleem, laat maar zitten dan. Ik probeer niemand te bekeren tot een geloof. Het kan me geen zier schelen wat je denkt of voelt over mij en mijn werk. Waar ik wel mee in zit is jouw recht om te horen wat men je op dit ogenblik niet laat horen. Hoe je erop reageert is niet mijn zaak, en ik lig er niet van wakker. Maar al wat ik hier als de Agenda heb beschreven, dat zul je echter voor je ogen zien gebeuren, én met een invloed op je dagelijks leven.”

Figuur 62 : De geheime genootschappen proberen de menselijke psyche gevangen te houden in de linkerhersenhelft, het ‘rationele’ intellect dat alleen gelooft wat het kan zien, voelen, horen of ruiken. Het ‘opvoedings’systeem en de media zijn daarop gebaseerd en de meeste leraars, docenten, wetenschappers en journalisten zijn zelf linkerhersenhelftgevangenen.

Figuur 63 : Als we hart en ziel openen, dan activeren we de rechterhersenhelft, de intuïtie en inspiratie die verbindt met de kosmos.

Uit “Alice in Wonderland “, het laatste hoofdstuk “From here to eternity”

Liefde is het antwoord

Liefde wordt door zo velen beschouwd als en zwakheid terwijl het de grootste kracht is. Liefde in haar eigenlijke staat kent geen vrees. Ze buigt niet voor bedreigingen en schrik voor de consequenties. Ze doet altijd wat ze denkt dat goed is. Ze weet dat er geen consequenties zijn, alleen oneindige ervaring. Verlichte geesten spreken al duizenden jaren van het “denken met het hart”. Daarmee bedoelen ze niet het fysieke hart maar het spirituele, de hart-vortex, de hart-chakra, in het midden van de borst, die ons verbindt doorheen de vijfzintuigwereld met de oneindige oceaan van liefde. Je weet waar de hartchakra ligt want als je liefde voelt, dan voel je daar een fysieke en emotionele gewaarwording. Het symbool van het fysieke hart werd geassocieerd met liefde toen deze waarheid verloren was gegaan. Vanuit deze chakra komt ook inspiratie en intuïtie.

Wat mijn leven veranderde in de late jaren 80, begin jaren 90 was toen ik besliste dat indien mijn hoofd en intuïtie (hart) ooit nog in conflict zouden geraken, ik altijd zou kiezen voor de intuïtie. Op korte termijn kan het lijken alsof je in problemen geraakt en het hoofd gilt : “Ik zei het je toch – kijk nu wat er gebeurt als je niet naar mij luistert !” – Maar blijf volhouden en het wonder gebeurt. Na verloop van tijd neemt het hoofd dit waar en realiseert zich dat je hart volgen de juiste weg is. Op dat ogenblik is er geen kloof meer tussen wat je denkt en wat je voelt en de interne oorlog die zo vele levens verwoest komt tot een einde. De Illuminati willen dat we ons hart sluiten en ze zijn constant bezig om dat te bewerkstelligen. Ze weten dat als we onze hartchakra sluiten, onze verbinding met het oneindige ( wij zouden zeggen : de geestelijke wereld – fdw) ook sluit. Ze willen dat we gedomineerd blijven door het vijfzintuighoofd, niet door het oneindig hart.
Een vriend van mij, een natuurkundige, vertelde mij dat de ingrediënten van bepaalde vaccins de parathyroïde klier in de keel beïnvloeden zodanig dat de verbinding tussen de hartchakra en de keelchakra onderdrukt wordt. De communicatie wordt dan gedomineerd door de stroom van gedachten uit de vijfzintuighersenen en de lagere ziel.
Ik weet dat dit voor velen vergezocht zal lijken maar tot in zulke details gaan de Illuminati om ons in de vijfzintuigwereld gevangen te houden. Meer nog, ze moeten het zo doen want dat vastzitten in de vijfzintuigwereld is niet onze natuurlijke staat.
Mensen zijn als ballen in een waterbak, hun natuurlijke staat is boven op het water. Als je dat wil veranderen dan moet je de bal op de bodem duwen en blijven houden. Op het ogenblik dat je hem loslaat, floep, en hij is weer naar boven. Onze natuurlijke staat is de multidimensionele connectie en daarom moeten de Illuminati constant werken om ons in disconnectie te houden.
Vandaar de massieve inzet van alle middelen, mentale, emotionele en fysieke – geestmanipulatie, stress, angst, voedseladditieven, vaccins enz.
Maar dat is allemaal nutteloos als we maar denken en voelen vanuit het hart en de wereld vanuit dat perspectief bekijken. Dat overwint iedere poging om ons los te koppelen en dan nemen we beslissingen die zeer afwijken van wat gedicteerd wordt vanuit het vijfzintuighoofd.
Liefde is het antwoord.
Zo is het altijd geweest en zo zal het altijd zijn.

Iedere andere “oplossing” is vermijdingsgedrag en zichzelf een rad voor de ogen draaien. We moeten de schuld niet bij die anderen daar leggen. Het hele menselijke geslacht is even verantwoordelijk voor 9/11 op zijn manier als zij die de aanslagen werkelijk pleegden. Want indien mensen vroeger andere keuzes hadden gemaakt en hun geest en verantwoordelijkheid niet hadden weggegeven, dan zou het nooit gebeurd zijn. Zolang we meewerken aan ons eigen gevangenzijn zullen er meer gefabriceerde rampen komen, tot we beslissen om wakker te worden en volwassen te worden.
Ik heb uiteengezet wat de machtigen gedaan hebben in verband met elf september en zo vele andere wandaden, maar als we alle verantwoordelijkheid op deze mensen willen afwentelen, dan ontkennen we onze eigen verantwoordelijkheid. Ondanks de schijn van het tegendeel is het doel van dit boek niet geweest om de Illuminati of de mensheid in ’t algemeen als schuldige aan te wijzen. Dit boek is er vooral om een andere visie van realiteit en mogelijkheid aan te bieden, niet om schuld vast te stellen; want schuld is een vijfzintuigperspectief.
( … )
Met 9/11 zijn er in de V.S. zeker 3000 doden gevallen en in Afganistan zeker 5000 ( dat was in 2002 – fdw). Hoe heeft dat allemaal de wereld verder geholpen ?
Op deze manier zal er alleen vrede zijn als iedereen dood is en de wereld een woestenij. Wat voor nonsens, wat een larie. Zoals Ghandi zei :

“Oog om oog maakt dat op de duur heel de wereld blind is.”

Op dezelfde manier is het antwoord op de Illuminati niet om hen op te ruimen of te lijf te gaan met de “rechtvaardigheid” van de doodstraf, want dan blijven we op het mentale niveau dat hen ertoe gebracht heeft om de wereld te manipuleren, dan voeden we juist hun wanhopige strijd om hun eigen bestaan. Buckminster Fuller, wetenschapper en filosoof, stelde het zo :

“Je verandert niets door de bestaande realiteit te bevechten. Om iets te veranderen moet je een nieuw model maken dat het bestaande model verouderd en overbodig maakt.”

Ongeveer hetzelfde was ooit al in De Brug te lezen ( in 1996, Brug 12), in het verslag van een voordracht over meditatie door Dr. Wim Engelbrecht :

“Wat heeft dat dan te maken met de toekomst ?
Hier haalde Dr. Engelbrecht een beeld aan van Bernard Lievegoed. In een donkere kamer kun je tegen de duisternis vechten: het levert niets op, het blijft duister. Steekt men echter een kaarsje, hoe klein ook, aan, dan dringt het licht tot in de verste uithoek. Zo kan ook de meditatie werken om het kwaad in de wereld te bestrijden. En het werkt des te meer als men het met enkele mensen samen kan doen. Niet noodzakelijk fysiek samen, maar zelfs van elkaar verwijderd: men kan afspreken om op een bepaald uur een bepaalde meditatie te doen. Zijn er bvb. drie personen die zoiets besloten hebben, dan werkt dat na een week niet als 7 + 7 + 7 meditaties, maar als 7 X 7 X 7 meditaties ! Een niet te onderschatten kracht dus om de tegenmachten te bestrijden die zich al lang klaar maken om tegen het einde van deze eeuw, om zo te zeggen overmorgen, de ontwikkeling van de menselijke beschaving voorgoed in de negatieve zin om te buigen.”

.

David Icke antroposofisch beschouwd

door François De Wit.

Wanneer wij welwillend staan t.o.v. David Icke, dan is dat met in het achterhoofd het vers in Deuteronomium:

wat hij tot hiertoe voorspeld heeft wordt werkelijkheid, zijn inzichten zijn bruikbaar om onze tijd te begrijpen. Zijn visie op de ontwikkeling van de mens is gelijklopend met de antroposofische : de mens, oorspronkelijk verbonden met wat Icke de Schepping noemt, daalt af tot een lager (gods)bewustzijnsniveau en moet in onze tijd weer opstijgen. Hij onderkent de macht die dit opstijgen wil verhinderen en komt zo op het spoor van Ahriman. Als hij het over het verleden heeft is het duidelijk dat hij geen twee wezenlijk verschillende tegenmachten onderscheidt, maar dat heeft zelfs Goethe niet gekund, diens Mephisto was ook een mengeling van Lucifer en Ahriman.
Wat David Icke voorstelt om tegen die (Ahrimanische) krachten in te gaan, is in feite het Luciferische. Wij antroposofen hebben de neiging om dat niet goed te vinden, maar we moeten toch het volgende in overweging nemen. In onze tijd is iedereen in de ban van Ahriman, dat wil zeggen dat een sterke behoefte naar materiële zekerheden leeft vanuit een onbestemd angstgevoel. Dat geldt ook voor antroposofen. We herinneren ons de reactie van de Nederlandse Antroposofische Vereniging toen de beschuldigingen van racisme en antisemitisme begonnen op te duiken. Heeft men zich daar Michaëlisch opgesteld ? We menen van niet, men heeft Rudolf Steiner gedesavoueerd. Vanuit welke overwegingen ? Angst ! Angst voor wat er zou kunnen gebeuren, voor wat er zou kunnen gebeurd zijn, de gevolgen voor de Vereniging, voor de Antroposofie, de perceptie bij de ouders en mogelijke ouders van de Vrije School, het verlies aan leerlingen, de minister, het gerecht …..
Als nu deze angst zo algemeen is geworden, zo epidemisch, dan is het misschien zinvol dat de geestelijke wereld iemand stuurt die de mensen eerst terug wat moed geeft :
“Kalm aan jongens, waar zijn jullie bang voor ? Wat is er eigenlijk te verliezen ? Het is toch allemaal een illusie, al die zogezegde gevaren, zelfs je eigen fysiek leven. Je kunt in feite niets verliezen !”
Goed, de pendel slaat dan terug door naar het Luciferische. Ideaal ware geweest indien Icke ook al de Christusimpuls op zijn waarde zou schatten. Voorlopig is hij daar nog niet aan toe, maar persoonlijk vinden wij dat die mogelijkheid gegeven is. Net zoals hij zeer concreet en in detail de werking van Ahriman beschrijft zonder die te kennen, zo schijnt hij er zich op dit ogenblik nog niet bewust van te zijn hoe de Christusimpuls al in hem werkt. Want wat stellen we vast ?
De titel van één van zijn hoofdwerken is : “En de Waarheid zal u vrij maken”, recht uit het Evangelie volgens Johannes (8:32).
Waar hij het over oplossingen heeft, spreekt hij altijd over Liefde, Vrijheid, bemin uw naaste, bemin uw vijand (letterlijk staat er meer dan eens : I love you George Bush).
In een post-scriptum na het laatste hoofdstuk van Children of the Matrix :

“Dat is waarom de Illuminati zo geobsedeerd zijn door erfelijkheid en afstamming. Ze weten bij wie het erfelijk mogelijk is dat hij gemakkelijk drager wordt van een demonisch wezen.
Dat is ook waarom het zo belangrijk is voor iedereen om ver weg te blijven van alle rituelen, hoe onschuldig ze er ook uit zien op het eerste zicht. Iedere nieuwe generatie van de Illuminaten-families wordt onderworpen aan de gepaste rituelen om hun bezetenheid te activeren, en zo gaat de cyclus altijd maar verder. Onwillekeurig denkt men bij dit gegeven aan :
“Vergeef het hun want ze weten niet wat ze doen.”

David Icke’s inwijding

Door François De Wit.

“Vandaag gaan we het hebben over het devachaan, en meer bepaald over al wat de mens daar beleeft tussen dood en nieuwe geboorte. We mogen niet denken dat deze wereld ruimtelijk ergens anders ligt. Die is altijd rondom ons. Alleen heeft de gewone mens niet de organen om feiten in dit gebied waar te nemen. Ook moet men bedenken dat onze taal, onze uitdrukkingen, alleen voor de fysieke wereld gevormd zijn. Vandaar dat men de hogere wereld alleen maar in vergelijkingen kan beschrijven.
Daar waar in de fysieke wereld zich een voorwerp bevindt, vinden we in het devachaan een lege ruimte, en waar in het fysieke niets is, dat is in het devachaan iets lichtends, stralend, klinkend enz.
Men zou het met een fotonegatief kunnen vergelijken. In de uitgespaarde lege ruimte past heel precies het fysieke voorwerp. Merkwaardig is dat dit alleen zo is bij voorwerpen uit de natuur, terwijl voorwerpen die de mens gemaakt heeft, ook in het devachaan positief bestaan.
Al wat uit vaste minerale stof opgebouwd is, dus ook al wat bij planten, dieren en mensen als mineraal voorhanden is, dat zien we in het eerste gebied van het devachaan als negatief, als lege ruimte. Dat alles vormt als het ware de vaste basis van het devachaan : het continent van het devachaan. De negatiefbeelden van het fysiek-minerale vormen dus het continentale gebied van het devachaan.
Al wat hier op aarde leven is, wat plant en dier tot groeiende wezens maakt, dat kunnen we in het devachaan vergelijken met de oceaan. Dit is het tweede gebied. Daar vindt men het vloeiende, stromende leven. En in dat stromende leven, in deze oceaan van het devachaan zit er een grote regelmaat. Men zou het met de bloedsomloop in het lichaam van de mens kunnen vergelijken.
Het derde gebied is de lucht, de atmosfeer van het devachaan. Daar zit alles wat we hier affect en gevoel noemen. Zoals hier de wind waait, zo kan men daar stromen van leed waarnemen. Ieder ongeluk dat zich voordoet wordt daar hoorbaar. Een oorlogstafereel bvb. vertoont zich voor de helderziende die in het devachaan waarneemt als een vreselijk onweer, met bliksem en donder en storm.
In het vierde gebied vindt men alle vruchtbare en waardevolle ideeën die ooit door mensen zijn gedacht. Zoals ons hier een sterrenhemel omgeeft, zo vindt men daar een wonderbare sterrenschrift. We kunnen dat als de zgn. Akasha-kroniek lezen. Alle voorstellingen die gepaard gaan met menselijke handelingen zijn daar voor eeuwig ingeschreven en kunnen gelezen worden. Maar we vinden nog grotere geschriften in het devachaan. Want aan ieder dier, iedere plant, iedere kristalvorm, ligt een gedachte als oorsprong. Dat is allemaal in het devachaan gegrift.
In de vijfde regio van het devachaan vindt de mens zijn waarlijk wezen. “Tat tvam asi” –“Dit ben jij” – de grote centrale gedachte van de Vedanta-filosofie klinkt hem daar tegemoet.

In het continentaalgebied van het devachaan verliest de mens geleidelijk zijn neiging om het eigen lichaam belangrijk te vinden. Hij leert onzelfzuchtig zijn eigen fysiek bestaan met al het andere fysieke bestaan te vergelijken. Met iedere incarnatie wordt de mens een beetje onzelfzuchtiger.

Het eerste gebied van het devachaan is de hogeschool van deze vervolmaking. In het tweede gebied, het oceaangebied, beleeft de mens als hij erdoorheen gaat, iedere keer de eenheid van al het leven (Icke : “Oneness). Slechts geleidelijk kan met het doordringen van de geesteswetenschappelijke gezindheid ook het inzicht in de Eenheid die in alle dingen ligt, doordringen. Van dit stromende Al-leven blijft ons ook een onbestemd gevoel bij een nieuwe incarnatie.
In het derde gebied, in de atmosfeer van het devachaan, neemt de helderziende, evenals de mens tussen dood en nieuwe geboorte, alle leed en vreugde waar, het ene in de vorm van wonderbare atmosferische verschijnselen, het andere in het bulderen van bliksem en storm. Omdat de mens zelf op dat ogenblik buiten deze zielsaffecten staat, ziet hij ze objectief en kan hij hun volle betekenis vatten. Door deze taferelen rijker geworden, met deze devachaan-ervaring, keert hij dan terug naar een nieuw aardeleven.
Wanneer de mens in zijn innerlijke ontwikkeling tot op een bepaald punt geraakt is, dan verkrijgt hij de herinnering aan zijn vorige aardelevens. Dat is alleen maar een kwestie van ontwikkeling. Iedereen zal ten slotte op dat punt aankomen. Door de veelvuldige herhaling van de devachaanbelevenissen worden de beelden uit het devachaan zo sterk ingeprent dat de kracht van de herinnering volstaat (om ze vast te houden –fdw).

Heeft David Icke een spirituele ervaring gehad die hem een blik liet werpen in het devachaan ?

In GA 141 “Het leven tussen dood en nieuwe geboorte” heeft Rudolf Steiner het over zijn eigen “Theosophie”. In verband met het devachaangebied verwijst hij naar blz. 33 van dat boekje :

“En dan wordt het volgende uiteengezet :
“Hier versmelten onze eigen incarnaties met de rest van de wereld tot een Eenheid ( bij Icke : Oneness). We kijken hier naar de oerbeelden van de fysiek-lichamelijke werkelijkheid als naar een Eenheid waartoe we zelf behoren. Daartoe leren we geleidelijk onze verwantschap, onze eenheid met de wereld rond ons kennen door waarneming. We leren zeggen : wat zich rond jou uitbreidt, dat ben je zelf. Dat was echter één van de basisgedachten van de oude Indische Vedanta-wijsheid. De ‘wijze’ geraakt reeds tijdens het leven tot het inzicht dat een ander pas na de dood verwerft, namelijk de gedachte dat hijzelf verwant is met alle dingen, de gedachte “Dat ben jij”. In het aardse leven is dat een ideaal waartoe men vanuit zijn denken kan naar streven, in het “geestesland” is het een onmiskenbaar feit dat door geestelijke ervaring alsmaar duidelijker wordt. En de mens wordt zich in dit gebied altijd meer bewust van het feit dat hij naar zijn eigenlijke wezen deel is van de geestelijke wereld. Hij neemt zichzelf waar als geest onder geesten, als een lid van de oergeest en zal van zichzelf voelen “Ik ben de oergeest” (de wijsheid van de Vedanta zegt : Ik ben Brahman, d.w.z. ik ben een deel van het oerwezen waaruit alle wezens stammen)”

Deze woorden vindt u in mijn ‘Theosophie’. Zo zien wij dat de mens, wanneer we beschrijven hoe hij in het Marsgebied binnengaat, in het leven tussen dood en nieuwe geboorte, de volledige betekenis van het “Dit ben jij”, van het “Tat tvam asi” en het “Ik ben Brahman” leert kennen. En als hier op aarde binnen of buiten de ziel het woord klinkt “Ik ben Brahman” of het andere woord “Tat tvam asi”, “Dit ben jij”, dan is dat een aardse weerklank van wat als een vanzelfsprekende ervaring in het Marsgebied, in de onderste sfeer van de geestelijke wereld, in de ziel weerklinkt.”

Verder in de voordracht verwijst Rudolf Steiner naar de rol van Gautama Boeddha op Mars (zie ook De Brug 25).“Tat tvam asi – dit ben jij” is in feite Mars-wijsheid die in een geografisch gebied op aarde geklonken heeft, namelijk in het oude Indië. In dat oude Indië heeft Gautama Boeddha een rol gespeeld als voorbereider van het Mysterie van Golgotha. We weten dat Boeddha na zijn taak op Aarde een missie op Mars heeft gekregen. Is het vergezocht om te overwegen : terug speelt Boeddha, nu vanaf Mars een rol als voorbereider van het verschijnen van Christus in de etherische wereld, misschien via mensen als David Icke ?
Nadat gebleken is dat de Antroposofische Vereniging deze taak niet heeft kunnen volbrengen.

Een RFID-chip in iedere mens ?

door François De Wit.

Er zijn al meer dan een miljoen huisdieren gechipt, en al de 31.000 politiemannen in London zijn op een of andere manier met een chip uitgerust en kunnen gevolgd worden. Ook de pasjes waarmee je de metro neemt bevatten zo’n chip. Om zo’n pas aan te vragen moet je je persoonsgegevens bekend maken. Dat betekent dat men gemakkelijk kan achterhalen waar een bepaalde reiziger zich op een willekeurig moment bevindt : “Waar is John Smith ? Oh, die zat op Lijn 4 en stapt nu juist af aan Plein A.”

In Canada zijn de nummerplaten al gechipt. Iedere wagen kan gevolgd worden. Met het geplande rekeningrijden kan dat binnenkort ook in ons land. In de V.S. zijn er al 800 hospitalen die hun patiënten chippen, voorlopig nog niet verplicht. Vier klinieken in Puerto Rico hebben een chip in de arm van hun Alzheimer-patiënten laten zetten. Volgens VeriChip, een grote producent, heeft zo’n chip maar de grootte van een rijstkorrel, maar ondertussen is de techniek al een eind verder. Een chip kan nu gemakkelijk met een vaccinatie mee ingespoten worden.

Over spiritisme

door François De Wit.

( … ) “Al dat spiritisme in de tweede helft van de 19de eeuw, dat was eigenlijk vanuit een bepaalde hoek in gang gezet om na te gaan hoe rijp de mensen waren om in te zien dat er een geestelijke wereld rond hen bestaat, niet alleen de materiële zintuiglijke wereld die ze met hun zintuigen kunnen waarnemen en waarvan de moderne materialistische wereldbeschouwing van de 19de eeuw – onder de suggestie van Ahriman - zegt dat het de enige is die bestaat.
Het was werkelijk reeds in het midden van de 19de eeuw een grote vraag onder de occultisten of zij van hun kant iets moesten ondernemen tegen deze spiritistische beweging. Toentertijd werd er besloten om voorlopig maar te laten betijen omdat men verwachtte – wat een kortzichtigheid was – dat, als de mensen zien hoe door een medium allerlei uit de geestelijke wereld tevoorschijn komt, dat ze toch zouden besluiten dat er nu eenmaal dingen en krachten in de wereld zijn die op geestelijke wijze op elkaar inwerken.
Maar wat gebeurde er ? Al dat spiritisme geraakte in een zeer egoïstisch, materialistisch vaarwater. Die mediums hebben meestal overal gezegd dat ze met deze of gene dode in contact stonden. Ze brachten allerlei tevoorschijn door te zeggen : deze of gene ziel van iemand die gestorven is geeft via het medium dit of dat te kennen. Zeker, er werd veel onthuld, maar voor het overgrote deel van de gevallen lag daar een kolossale dwaling aan de basis.”

Rudolf Steiner legt dan uit hoe de wisselwerking tussen medium en de persoon die de seance leidt verloopt. In iedere levende mens zit ook al het dode. Dat dode manifesteert zich onderbewust in de zintuiglijke gewaarwordingen. Dit leeft dus ook in het onderbewuste van de hypnotiseur of de persoon die de seance leidt, en het is meestal dat wat het medium opvangt. Op die manier kunnen waarheden geopenbaard worden, maar even goed kunnen het gewoon metamorfosen zijn van lage gevoelens of zelfs driften.
De mediums hebben dat verkeerd begrepen. Zij dachten in verbinding te staan met de doden terwijl het in feite maar het doods element van een aanwezige levende mens was.

“Wanneer iedere aantasting van de maagwand door ongezond maagzuur een reactie veroorzaakt, een soort drift, en deze stijgt op tot in het intellectuele en manifesteert zich daar in de vorm van een imaginatie van een engel, dan kan de betreffende zijn medemensen vertellen over deze engel en dan kan dat vanzelfsprekend een zeer mooie vertelling zijn. Maar wat daardoor aangericht wordt, dat is alleen maar schadelijk voor een geesteswetenschappelijke beweging. Want het doorslaggevende bij deze zaken is niet dat ze schadelijk zijn door wat ze zeggen, maar door wat ze zijn : en ze zijn namelijk realiteiten. Op het ogenblik dat men ze een verkeerd gewaad aantrekt, laat men ze ook in verkeerde vorm voor de wereld optreden. Het spreekt vanzelf dat niemand al te veel indruk zou maken die zegt : Hé jij daar, er is iets niet in orde met mijn maag; het contact van mijn ongezond maagsap met mijn maagwand is mij als een engel verschenen.
Wie zoiets zou zeggen, die zou geen bijzondere indruk maken op zijn medemensen. Maar als hij het eerste weglaat, dan maakt hij wel een bijzondere indruk ! Het is uitermate belangrijk dat men weet dat zoiets mogelijk is. Natuurlijk kan men niet altijd overal zonder meer uitmaken wat ware imaginatie is en wat valse; maar het is ook niet nodig dat men zijn imaginaties onmiddellijk bekend maakt aan zijn medemensen.”

Een visioen dat opstijgt uit het lagere driftleven, geen imaginatie !

De slechtsten op de hoogste posities in de maatschappij ?

George Bush

Tony Blair

Al Gore

Michael Chertoff (minister van het Department of Homeland Security)

Interview

Maandag 31 augustus, laatste dag van de zomervakantie. Blijgezind als steeds zet ik koers naar de Humo Headquarters. Lekker zonnetje, staalblauwe lucht... Tot ik in de buurt van Zaventem plotseling merk dat het hele zwerk bezaaid is met witte vliegtuigstrepen. Vreemd, ik woon al een halve eeuw in de buurt van de luchthaven en dit heb ik nog nooit gezien. Zijn dit nu de beruchte chemtrails, waarvan sommige mensen denken dat het gifwolken zijn waarmee Duistere Machten ons naar het leven staan?

Peter Vereecke, de oud-burgemeester van Evergem, is in zijn nopjes als ik hem bel: eindelijk serieuze pers aan de lijn. Zijn oproep ‘Aan alle dames en heren van de pers en aan al wie van oordeel is dat de waarheid aan het licht moet komen’ leverde tot nog toe niet veel meer op dan een paar artikeltjes in de krant, en de politie ligt ook al niet wakker van zijn klachten.

Peter Vereecke : Heb je het ook gezien, maandag? Ik heb meldingen gekregen uit Brussel, Antwerpen, Limburg en West-Vlaanderen. En hier in de buurt van Gent heb ik het met mijn eigen ogen gezien. Het is echt geen toeval dat jij zegt: ‘Nu heb ik het ook gezien.’ Dit keer kon je er echt niet naast kijken.

HUMO : Nu ja, Ik heb contrails gezien, witte vliegtuigstrepen —en er waren er duidelijk meer dan anders. Maar u hebt het over chemtrails.

Vereecke : Het verschil kan ik je makkelijk uitleggen. Een contrail — of een condensatiespoor — is een fijne streep die wordt getrokken door overvliegende vliegtuigen op een hoogte van tien kilometer. Want daar zijn de noodzakelijke voorwaarden aanwezig opdat er condensatie zou ontstaan: min 40 graden Celsius en meer dan 75 percent luchtvochtigheid. Die fijne penseelstrepen verdwijnen na seconden, hooguit na een minuut.
Maar daarnaast zijn er chemtrails — chemische sporen. Die worden geproduceerd door vliegtuigen op veel lagere hoogte: ik schat 5 à 6 kilometer. Het zijn van die brede, volle strepen die gesproeid worden, naast elkaar of haaks op elkaar. Zo ontstaat er een patroon: vaak een dambord of een X-vorm. Plotseling, bij klaarlichte dag - vooral ‘s morgens, maar nu ook al ‘s nachts - zie je dan het ene vliegtuig na het andere komen.
Soms zie je ze zelfs wanneer ze beginnen te sproeien en wanneer ze ophouden. Het raster dat ze vormen, blijft lang hangen; de strepen waaieren uit en vormen een melkachtige nevel. En die nevel, tja, die daalt neer...

HUMO : Volgens u bevat die nevel schadelijke stoffen.

Vereecke : Het is zeker geen natuurlijk fenomeen: men is ons systematisch en doelbewust aan het besproeien met chemische en biologisch stoffen die de gezondheid schaden. Uit staalnames, vooral in Amerika, is gebleken dat chemtrails zware metalen bevatten, onder meer barium en cadmium. En ook ethyleendibromide - ik ken dat ook niet, maar ik lees dat het zwaar kankerverwekkend is : vroeger zat het in pesticiden. Ook biologische stoffen zitten in de cocktail: virussen en bacteriën en schimmels, en dan vooral mycoplasma - een combinatie van virus en bacterie die heel slecht is voor ons immuunsysteem, onze natuurlijke weerstand. Mycoplasma geven aanleiding tot ademhalingsklachten,. hoofdpijn en heel wat ziekten die vroeger nauwelijks of niet bestonden: het chronisch vermoeidheidssyndroom, alzheimer, parkinson, gedragsstoornissen, zelfmoordneigingen, kankers allerhande... Eén op de drie Belgen moet zich voorbereiden op een kankertoekomst. En er is bij wijze van spreken niemand die zich de vraag stelt: Ja maar, hoe komt dat?

HUMO : Ik heb een andere vraag, die veel makkelijker is: waarom zou men ons met gif besproeien?

Vereecke : Voor mij is het duidelijk dat er achter de schermen bepaalde krachten aan het werk zijn, wezens die niet op het podium van de wereld staan, maar die wel bepalen in welke richting de wereld evolueert. Zij zitten in de stuurcabine van ons aardse moederschip.
Ze staan aan de top van de piramide: ze leiden het militair-industrieel complex, de wetenschap, de pers ...
Jij behoort wellicht tot de meer wakkere laag van de bevolking maar als ik rondkijk, krijg ik steeds meer de indruk dat er hier vooral zombies zijn: mensen die niet helder meer denken, die niet helder meer zien, die volledig gehypnotiseerd zijn door het televisiescherm en het computerscherm. Mensen die de dingen ondergaan. En volgens sommigen is het de bedoeling ons te houden zoals men wil dat we zijn: ziek, mak en tam.

HUMO : Maar waarom willen die boosaardige wezens onze gezondheid dan ondermijnen?

Vereecke : In hun ogen zijn wij, mensen, met te veel. Zij zijn met zesduizend, wij met zes miljard. Daarom zijn ze van plan de wereldbevolking serieus uit te dunnen. Op de koop toe zijn ze eigenaar van de chemische, farmaceutische en medische nijverheid—echt een miljardenindustrie. Ze hebben er dus alle belang hij dat wij ons niet goed voelen, dat wij medicatie nodig hebben, dat wij sterven.

HUMO : Als wij sterven, is dat wel slecht voor hun portemonnee. En als ze zomaar in het wilde weg beginnen te sproeien, zouden zij weleens eerder uitgedund kunnen zijn dan wij.

Vereecke : Nu gaan we werkelijk al zéér diep maar die wezens zijn beter bestand tegen schadelijke stoffen dan wij. In de eerste plaats hebben ze een andere DNA-structuur dan wij. In de tweede plaats hebben ze antistoffen tegen die chemische rommel. En in de derde plaats beschikken ze over colloïdaal goud: dat neutraliseert die schadelijke stoffen als je het inneemt. Op de koop toe zijn die wezens zo verblind door macht en geld, dat ze eigenlijk geen morele inschatting hebben van wat ze aan het doen zijn. Wij stellen met spijt vast dat onze natuur onvoorstelbaar wordt verminkt — dat doet jou pijn, dat doet mij pijn, dat laat niemand onberoerd. Maar die wezens hebben die gevoelens niet. Zij hechten ook geen waarde aan een mensenleven. Toen er op 9/11 drieduizend mensen in die torens in New York zijn omgekomen, raakte dat hun koude kleren niet.

HUMO : Oei, zaten ze daar ook al achter ?

Vereecke : Als je ook maar één uur frisse aandacht geeft aan het 9/11-dossier kom je onvermijdelijk tot de conclusie dat het één grote false fIag operation is: het drama werd opgezet met de medewerking van het hoogste niveau, om oorlogen te kunnen starten, de defensiebudgetten monstrueus te kunnen laten toenemen, om angst te zaaien. Naar aanleiding van 9/11 sprak George Bush sr. openlijk over de Nieuwe Wereldorde, en die is:
één wereld, één regering, één leger, één economie, éen munt, éen godsdienst, één vanalles. En ook één geheime dienst. Jij en ik! Wij zijn nu allebei potentiële terroristen - staatsgevaarlijk. Het is best mogelijk - en dan groet ik de persoon die nu aan het meeluisteren is - dat we op dit eigenste moment worden afgeluisterd.

HUMO : Als ik het goed begrijp, zijn die duivelse wezens zogenaamde Illuminati. Ze behoren tot een geheim genootschap dat, als er iets misloopt in de wereld, met alle zonden Israëls wordt beladen. Maar over wie spreken we dan?

Vereecke : Families als de Rothschilds, de Rockefellers, de Morgans, de Vanderbilts, de Windsors, de Von Sachsen-Coburgs. Kortom, een aantal bloedlijnen die zich ook onder elkaar voortplanten .

HUMO : Die theorie klinkt niet helemaal onbekend: als er in de middeleeuwen een pestepidemie uitbrak, was het de schuld van de joden.

Vereecke : Och ja, men zoekt graag een zondebok. Maar als je bijvoorbeeld weet dat Barack Obama een zesdegraads neef is van Dick Cheney en een tiendegraadsneef van George Bush … En als je weet dat van de drieënveertig Amerikaanse presidenten er vierendertig uit dezelfde familie komen, die teruggaat tot Karel de Grote — daar bestaan documenten over, die kan ik je allemaal geven... Dan kom je meer en meer tot de vaststelling die veel Amerikanen al hebben gemaakt : we don’t elect, they select.

HUMO : Die verre verwantschap is niet zo vreemd: ik wed dat wij ook zesdegraadsneven zijn. Maar wat doén die lui dan?

Vereecke : Zij plaatsen hun poppetjes waar ze willen. Of het nu Mc Cain was of Obama die president van Amerika werd, dat was precies hetzelfde. Barack Obama is even erg, om het zo te zeggen, als George Bush. Alleen is hij veel galanter, sympathieker, diplomatischer en hij beheerst de retorische kunst heel goed: op een -naar mijn aanvoelen - zelfs onmenselijke manier. Als je zijn manier van spreken gaat analyseren, merk je dat hij voortdurend over de hoofden van de mensen heen kijkt, van links naar rechts, en dan een paar zinnen zegt - zinnen die op de een of andere manier in de lucht worden geprojecteerd, zodat hij zaken ziet, maar alle anderen niet.

HUMO : Dat is sterk. Maar hoe slagen de Illuminati erin om op een zonnige maandagochtend vliegtuigen in Zaventem te laten opstijgen? Hebben ze de piloten van Brussels Airlines in hun macht?

Vereecke : Ze hebben een piramidale structuur, iedereen zit op een bepaald niveau en weet wat hij mag weten. En iedereen voert orders uit en denkt:ja, oké, ik moet mijn geld verdienen, ik wil vooruitkomen, ik moet loyaal zijn. Ze hebben ook manieren om mensen af te dreigen. Als ik je de lijst zou geven van mensen die in het systeem zaten en die uit morele overwegingen uit de biecht hebben geklapt... Wat er met die mensen is gebeurd, dat wil je niet weten. Men weet ze te vinden, als je begrijpt wat ik bedoel.

HUMO : Klokkenluiders zouden op een geheimzinnige manier aan hun eind komen: ze krijgen een ongeval, worden ziek, plegen zelfmoord... Heb jij nog niets ondervonden ?

Vereecke : Tot op dit moment niet.

HUMO : Houden zo, zou ik zeggen!

Vereecke (lichtjes verontrust) : En waarom zeg je dat? Om heel eerlijk te zijn: ik ken jou niet, ik ga af op een basisvertrouwen, en ook op een soort inschatting van je stem: beantwoordt ze aan die van een journalist die geïnteresseerd is in nieuws? Maar ik kan niet verhelen dat tijdens ons gesprek, in mijn achterhoofd, ideeën komen als: word ik hier nu niet bedonderd ? En ben jij nu niet bezig om mij te ontkleden en perfect te weten te komen hoe ik denk en dat dan door te spelen om mij op die manier aan te pakken? Begrijp je hoever we gekomen zijn?

HUMO : Maar hoe slaagt men erin om overal ter wereld vliegtuigen in te zetten zonder dat er ook maar iemand onraad ruikt of protesteert?

Vereecke : Enerzijds gebeurt dat door in de brandstof chemische stoffen te mengen. We hebben ook het getuigenis van een onderhoudsmecanicien die een toilet moest repareren in een vliegtuig waar hij normaal gezien geen zaken mee had. Hij kruipt dus in die smalle ruimte, met een schema waarop alle leidingen staan. En ineens ontdekt hij leidingen die niét op zijn schema staan. En die leidingen zijn verbonden met reservoirs, en met de statische ontladingsbuizen die in de vleugels zitten om ervoor te zorgen dat een vliegtuig wordt neergebliksemd. Dat wijst erop dat het mogelijk is dat een lijnvliegtuig, wellicht zelfs zonder dat de gezagvoerder ervan op de hoogte is, gevuld kan worden met vloeistof die tijdens de vlucht wordt uitgesproeid.
Anderzijds worden er specifieke sproeivliegtuigen ingezet. In Amerika is het leger daarmee bezig —er bestaan allerlei strategische documenten over, daar word je stil van. Door chemische stoffen in de lucht te brengen, willen ze bepalen hoe het weer over de hele aarde eruitziet — daar zijn ze nu al volop mee bezig. En als je vraagt wat dat is, zeggen ze: ‘Dat zijn gewoon contrails: niks aan de hand, slaapt u rustig verder.’
Ik heb een heel, heel, héél sterk vermoeden dat het de NAVO is die alles coördineert. Onvoorstelbaar : een leger dat geacht wordt ons te verdedigen, wordt gebruikt om ons te vergiftigen ! Maar dat onvoorstelbare is ondertussen al toegegeven: in Amerika, in Groot-Brittannië, in Duitsland...
Vergeet niet dat het Amerikaanse leger in het kader van biologische oorlogsvoering, al sinds de jaren veertig met man en macht bezig is in laboratoria onderzoek te doen naar de meest moorddadige virussen. Als je je daarin begint te verdiepen breng je je eigen nachtrust pas écht in het gedrang. De realiteit is soms gruwelijker dan de fictie. Denk maar aan het H1N1-virus, dat nu zogenaamd al een pandemie veroorzaakt heeft: dat werd kunstmatig aangemaakt. Je mag het aan iedereen vragen: H1N1bestaat niet in de natuur, het is een combinatie van het vogelgriepvirus, het varkensgriepvirus en het Spaanse griepvirus. En houd je goed vast, hoe zijn ze aan dat Spaanse griepvirus gekomen? Ze hebben in Alaska een lijk uit de bevroren ondergrond opgedolven, van iemand die in 1918 gestorven is aan de Spaanse griep, die toen dertig miljoen doden heeft gemaakt. En dat hebben ze opnieuw tot leven gewekt. Van al die virussen hebben ze een cocktail gemaakt, en die cocktail hebben ze nu bewust, opzettelijk — het is verschrikkelijk om te zeggen — in de wereld gebracht.

HUMO : Vreest u niet dat de mensen gaan zeggen:’Meneer Vereecke chemtrails: tot daaraan toe. Maar nu gooit u wel vééI onzin op een hoopje.’

Vereecke : Ik ben 53 jaar, ik heb universiteit mogen doen - klassieke filologie -, ik heb een verzekeringskantoor gehad ik ben burgemeester geweest . . . Dus ik ben geen zwever. En een complotdenker ben ik evenmin. Ik begin mij alleen maar vragen te stellen. En zodra je je vragen begint te stellen, komen er antwoorden die een ontnuchterend beeld geven van wat er zich écht aan het afspelen is.
Voor mij passen chemtrails binnen een bredere ontdekkingsreis. Ongeveer tien jaar geleden is mijn leven beginnen te veranderen. Ik ben op zoek gegaan naar de essentie en het doel van het leven. En dan val je van de ene verrassing in de andere. Allemaal zijn het variaties op één thema: alles is anders dan hoe ik dacht dat het was — anders dan het mij geleerd is in het onderwijs, anders dan mij wordt voorgehouden door de overheid, de pers, enzovoort. Ik kreeg er steeds meer oog voor hoe ongelofelijk verkeerd onze wereld aan het evolueren is. Zo verkeerd, dat iedereen die een verstand en een hart en een geweten heeft, zegt: ja maar, dat willen wij eigenlijk niet’ Maar op de een of andere manier zitten wij met z’n allen gevangen in een systeem dat ons in die richting duwt. En niemand praat erover: wij zijn allemaal vrolijk en blij, de kranten hebben het over Karen van K3 die zwanger is en of een meisje van dertien wel alleen om de wereld mag zeilen. Dan zijn er twee mogelijkheden. Ofwel vloek je en zeg je: ‘Ik kan er toch niks aan doen, ik steek nog een sigaret op en giet mij vol met whisky’. Ofwel zeg je : ‘Ik ga in het verweer.’
De machteloosheid is bij mij omgeslagen in heilige verontwaardiging. Op basis van een concrete dreiging als de chemtrails heb ik gezegd: ja nu moeten we toch in Vlaanderen - zoals dat in andere landen gebeurt - iets beginnen te doen. Ik heb een oproep gelanceerd voor een vergadering waar ik hoopte dat er twintig mensen zouden zijn, en het waren er tweehonderd. Allemaal mensen die echt verontrust zijn, en die bereid zijn actie te ondernemen. Onze politici slapen, onze overheid slaapt, verenigingen als Greenpeace slapen ook. Dus zullen de burgers in opstand moeten komen. Daar zijn we nu mee bezig, en daar zul je nog veel van horen.

Lezersreacties in Humo op het interview:

Citaat bij David Icke (uit “Working Class Hero” van John Lennon ) :

Niet onze mening natuurlijk, daarvoor zijn wij te beschaafd en te antroposofisch !