Voeding uit de bio-dynamische landbouw

Vele mensen vinden dat de prijzen van producten uit de natuurvoedingswinkel niet in verhouding staan tot de kwaliteit. Consumentenorganisaties als Test-Aankoop houden deze overtuiging in stand. Ze geven toe dat de kwaliteit van biologische en bio-dynamische voeding beter is dan die van de gangbare producten, maar uiteindelijk blijft een verkeerd economisch denken het halen en verkiest men niet de beste kwaliteit, maar de beste kwaliteit/prijs-verhouding.

In 1923 hield Rudolf Steiner een voordrachtenreeks over het wezen van de bijen. Ook daar kwam reeds het probleem van de prijs ter sprake.

[ ... ] "Vandaag zou men in de grond eigenlijk niet over de prijsverhoudingen moeten beginnen te discuteren, want tegenwoordig zijn alle prijsverhoudingen verkeerd, en men moet op veel bredere basis vanuit economisch oogpunt over de prijs discuteren. Men bereikt er niet veel mee als men over de prijs van afzonderlijke levensmiddelen discuteert, en honing is een levensmiddel, niet alleen een genotsmiddel of een luxe-artikel. In een gezond sociaal organisme zou vanzelfsprekend ook een gezonde honingprijs tot stand komen. Daaraan valt zeker niet te twijfelen.

Maar doordat we vandaag niet in gezonde sociale verhoudingen leven, worden alle vragen in een verkeerd daglicht gesteld. Ziet u, u kunt vandaag op grote boerderijen komen, en wat de agronoom - op grote boerderijen is er in de regel een agronoom en geen boer- u daar zegt over de hoeveelheid melk die hij uit zijn koeien krijgt: dat is horribel. Hij krijgt zoveel liter melk per dag dat iemand die het wezen van de koe kent, weet: dat is onmogelijk, dat men uit een koe zoveel melk haalt. En toch haalt men dat eruit ! Ongelooflijk maar waar. Bij velen is het zo dat ze voor mijn part bijna het dubbele bereiken van wat een koe aan melkproductie kan geven. Daardoor wordt de boerderij zeer rendabel, vanzelfsprekend. En men kan niet eens zeggen dat het sterk opvalt dat die melk niet dezelfde kracht heeft als melk die men op een meer natuurlijke wijze verkrijgt. Men kan dus niet eens direct bewijzen dat daar iets slecht gebeurt.<

> Maar ik wil u bij wijze van voorbeeld het volgende vertellen. Wij hebben proeven ondernomen met een middel tegen mond- en klauwzeer bij het rund, zoals wij de laatste jaren vele proeven ondernomen hebben. We hebben dat zowel op grote als op kleinere boerderijen uitgeprobeerd, waar er niet op zo'n grote schaal melk geproduceerd wordt. Het middel bleek heel effectief te zijn. Als u die proeven uitvoert, dan kunt u iets vaststellen. U ziet dat kalveren die van koeien stammen die teveel op het melkproduceren gekweekt worden, wezenlijk zwakker zijn. Dat kunt u aan de werking van het geneesmiddel zien. De werking of niet-werking wordt ontzaglijk vergroot. Een kalf groeit in ieder geval als het niet sterft aan mond- en klauwzeer. Maar een kalf dat afstamt van een koe die u overvoert om er meer melk te kunnen uithalen, zo'n kalf is reeds zwakker dan kalveren die van koeien komen die minder op melkproductie gedresseerd zijn. U kunt dat zien bij de eerste, tweede, derde, vierde generatie. Het verschil is zo klein dat het niet opgemerkt wordt.

Dit soort melkproductie bestaat nog niet zo lang, maar een ding weet ik zeer goed: als men zo verder gaat dat een koe meer dan dertig liter melk per dag moet geven, als men de beesten zo mishandelt, dan gaat überhaupt de ganse runderveeteelt teloor. Dat is onvermijdelijk. Nu, zo erg is het natuurlijk niet bij de bijenkweek omdat de bij een dier is dat altijd zichzelf nog kan helpen, ze staat nog dichter bij de natuur dan de koe die zo kunstmatig gehouden wordt. Daarbij is het nog niet eens zo erg dat de koe dusdanig mishandeld wordt met die melkproductie als ze nog op de weide gebracht wordt. Maar dat gebeurt bij die grote kwekers al niet meer, er wordt in de stal gevoerd. De koe wordt gans uit haar natuurlijk milieu losgerukt. [ ... ]

Wie de mens goed kent, kan bijvoorbeeld het volgende zeggen: de ene mens is op zijn vijfenzestigste nog tamelijk fris, zo zijn er nietwaar; een andere is niet meer zo fris omdat hij aan aderverkalking enzomeer lijdt. Het is uiterst interessant om dit waar te nemen en in verband te brengen met wat zich in de jeugd afgespeeld heeft.

Men kan bvb. een kind melk geven die van koeien komt die teveel eten opnemen dat samenhangt met een kalkbodem. Daardoor kan het kind reeds met de koemelk waarmee het gevoed wordt iets van de kalkbodem opnemen. Dat merkt men niet onmiddellijk. En nu komt daar zo'n dokter van de huidige soort, die wijst een kind aan dat met koemelk werd grootgebracht, ook van een kalkbodem, en een ander dat met moedermelk werd opgevoed, en hij zegt: dat maakt geen verschil.

Maar het kind dat met met moedermelk werd grootgebracht, is op zijn vijfenzestigste nog fris, het kind dat groot werd met koemelk, dat verkalkt op zijn vijfenzestigste ! Dat komt omdat de mens een geheel is en wat op een bepaalde leeftijd werkt, dat werkt nog op latere leeftijd na. Iets kan op een bepaalde leeftijd gezond zijn, toch werkt het na." [ ... ]

Ondertussen zijn we al meer dan 70 jaar verder; in allerlei populaire brochures en publicaties, dikwijls gesponsord door grote voedingsmiddelenfirma's, probeert men door chemische analyses aan te tonen dat de kwaliteit van moedermelk eigenlijk te slecht is voor de zuigeling: alleen de speciaal samengestelde poeders zouden echt volwaardig zijn. Met welk soort melk die dan wel gemaakt zijn, dat is een ander verhaal. Rudolf Steiner vond het gruwelijk dat een koe meer dan dertig liter melk per dag moest geven, maar tegenwoordig staat het "wereldrecord" melkproductie voor 1 koe op 1 jaar op 29.000 liter ! Indien de koe iedere dag zou melk geven -wat niet kan want men moet rekening houden met de lactatieperiode- dan komt dit al neer op 80 liter per dag. De koe is dan een melkproductie-eenheid geworden, en moet ondersteund en gestimuleerd worden met hormonen, kunstmatige vitaminen, mineralen, pensbuffers en dies meer. Volgens labo-testen is deze melk identiek aan melk van koeien die rustig op de wei staan ...

Wat de bijen betreft: in "Seizoenen", het tijdschrift van VELT, lezen we in het oktobernummer van 1996 : [ ... ] "Onze bijen zijn zo hulpbehoevend geworden dat zij niet meer in staat zijn deze ziekten (het gaat over Nosema - fdw) door natuurlijke selectie het hoofd te bieden."
Meer over de bijen in De Brug 57

Nochtans is het probleem van gezonde voeding gemakkelijk op te lossen. Als iedereen bereid is om een eerlijke prijs te betalen voor zijn voeding, en de goedkope, maar levenloze voeding links (onverkocht) laat liggen, dan schakelen binnen de kortste keren alle boeren om ! En er is hoop: in West-Europa is het biologisch landbouwareaal op 10 jaar tijd gestegen van ongeveer 100.000 ha in 1985 naar een miljoen ha in 1995.

fdw

Terug naar de inhoudstafel A - D.