Egoïsme en zwarte magie

[ ... ] "We moeten eerst eens nagaan wat men onder "magie" verstaat, om daarna te kunnen inzien wat men onder "zwarte magie" moet verstaan. Vele mensen geloven het volgende: ze zeggen dat men occulte krachten kan verwerven, en denken daarbij gewoonlijk aan zeer minderwaardige, elementaire occulte krachten. Want gewoonlijk weten mensen die over zo'n zaken praten niets van hogere occulte krachten; door de band hebben ze helemaal geen idee van wat ze zich onder occulte krachten moeten voorstellen. Gewoonlijk zeggen ze er dan nog bij dat iemand zwarte magie beoefent als hij die krachten gebruikt voor zijn persoonlijk egoïsme. Dat is nu weer eens zo'n uitspraak waarvan men niet eens kan zeggen dat hij onwaar is. Maar het brengt ons ook niet verder als men zegt dat hij waar is, want er is eigenlijk helemaal niets bijzonder mee gezegd. Het is typisch voor een totaal abstracte denkwijze. Wie over dergelijke zaken wil spreken, moet vooral vast op de bodem van de werkelijkheid staan, zowel de fysieke als de geestelijke werkelijkheid; hij moet weten wat een realiteit is, dan zal hij niet meer over allerlei zaken leuteren die geen verband hebben met de werkelijkheid.

Ligt niet in deze uitspraak dat men occulte krachten niet in dienst mag stellen van het persoonlijk egoïsme, op een bepaalde manier niet een onmogelijke eis voor de mens van deze tijd ? Deze vraag moeten wij allereerst beantwoorden. Natuurlijk stellen diegenen die dat zeggen als eerste gebod op: gij moogt niet egoïstisch zijn! - Vanzelfsprekend, dat is een hoogste gebod. Maar voor wie met de werkelijkheid denkt, komt het er niet op aan dat zulke geboden opgesteld worden, maar of dergelijke geboden wel kunnen nageleefd worden. En wie gelooft dat het gebod om niet egoïstisch te zijn, door de mens van deze tijd zo zonder meer kan nageleefd worden, die geeft zich aan een grote illusie over. Diegene die het als zijn plicht beschouwt om illusies te ontmaskeren, die moet ook de illusie teniet doen dat een dergelijk gebod gemakkelijk zou kunnen worden nageleefd. Misschien treedt daar ergens een mens naar voor en zegt: ik wil in de wereld actief zijn op een totaal onzelfzuchtige wijze ! - Ten eerste kan hij helemaal niet weten dat er bij de krachten waarmee hij werkt, ook een hele hoop occulte krachten zijn. Van iedere mens gaan occulte krachten uit. Als nu iemand zegt dat hij op een onzelfzuchtige manier in de wereld wil actief zijn, dan is dat een zeer, zeer mooi ideaal. Maar als we dan wat verder vragen: waarom wil je zo onzelfzuchtig zijn, waarom leg je jezelf dit gebod op ? -dan hoort men merkwaardige antwoorden, bvb.: door onzelfzuchtig te zijn kom ik langzamerhand tot een hoger niveau van volkomenheid; ik kan niet verdragen een waardeloze mens te zijn; ik wil een mens zijn die van betekenis is voor de wereld. - Als men dit gevoel zou analyseren, dan zou men erachter komen dat achter het motief om onzelfzuchtig te zijn dikwijls het ongelooflijkste egoïsme steekt, dikwijls een veel groter egoïsme dan hetgeen men aantreft bij mensen die helemaal niet onzelfzuchtig willen zijn, maar die eenvoudigweg hun zelfzuchtige instincten volgen. Volgt u de gedachtengang maar, u zult zien hoeveel zelfzucht er in de drang naar onzelfzuchtigheid steekt.

En hoe zou het ook anders kunnen zijn ? De zelfzucht is een kracht die de goden niet zomaar in de mensennatuur hebben geplant opdat de mens haar zo zonder meer zou verloochenen of ontkennen. De zelfzucht behoort zelfs tot de meest wezenlijke zaken waarmee de mens werkt. Als wij de oorsprong van de zelfzucht onderzoeken, als wij vragen: waarom hebben de goden, die goede goden eigenlijk bij de mens de zelfzucht ingeplant ? - want volgens zo vele mensen is het iets afschuwelijks - dan bekomen wij het vanuit het echte occultisme het antwoord dat de zelfzucht een zeer machtige bescherming is tegen de dingen die met de mens in de wereld zouden gebeuren indien hij deze zelfzucht níet had. Weet u wat de mens het best ervan afhoudt om bepaalde zeer kwade krachten te gebruiken, waarover wij het zo dadelijk zullen hebben ? Het is tegenwoordig een kleintje voor iemand die zelf aan zwarte magie wil doen om een mens als leerling aan te trekken en hem bepaalde handelingen en kunstgrepen van de echte zwarte magie bij te brengen; hij zou op een verschrikkelijke manier in de wereld kunnen werken. Maar de meesten zullen zich daar niet zomaar toe lenen. En weet u waarom niet ? Om de eenvoudige reden dat ze schrik hebben, dat ze vrezen voor hun persoonlijkheid. Ergens hebben ze toch een klein vermoeden van de gevolgen voor hun geest en in hun zelfzucht vrezen ze daarvoor. En dat is maar goed ook, dat ze vrezen en daarom de zaak maar zo laten. Indien de mensen bij het begin van de aarde-ontwikkeling direct de beschikking hadden gekregen over alle krachten die op het astrale, etherische en fysieke lichaam werken, dan zouden die mensen erge dingen hebben aangericht in de wereld. Daarom is hun het egoïsme gegeven, en dat brengt de mens ertoe om in de eerste plaats alleen maar voor zichzelf te zorgen, en deze zorg voor zichzelf neemt hem volledig in beslag. Als een schild hebben de goden het egoïsme rond de mens gedrapeerd. Egoïsme is het dat de blik van de mens verhult voor hetgeen achter de wereld van de zgz. werkelijkheid ligt. Het is buitengewoon belangrijk om dat niet uit het oog te verliezen. Het is een van de wijze remmen die de goden ingericht hebben opdat de mens niet te vlug doordringt in het geestelijk rijk. Dat is dus het egoïsme; het is een goed beschermingsmiddel.

Men ziet dus dat men niet met woorden moet goochelen, want het zal nog een hele tijd duren vooraleer de mens onzelfzuchtig kan worden, vooraleer hij daartoe rijp zal zijn. Juist in onze tijd komt al dat gepredik over onzelfzuchtigheid zeer komisch over, onze tijd van het egoïsme in het kwadraat, waar iedereen zoveel mogelijk voor zichzelf wil in de wacht slepen van wat in het sociale bestel gegrondvest is." [ ... ]

Terug naar de inhoudstafel E - H

Terug naar de inhoudstafel V - Z