Op 8 december 1994 overleed Erica von Baravalle (geb.: Smith). Zij was van Ierse afkomst en wilde leerkracht worden. Ze leerde de leraars kennen die later de eerste Steinerschool in Engeland zouden stichten, en woonde voordrachten van Rudolf Steiner bij, zowel in Torquay als in London. Tijdens een van die voordrachtenreeksen over pedagogie deed zich het volgende voor.

Op een namiddag liet Rudolf Steiner verstaan dat hij vóór het begin van de volgende voordracht over pedagogie een belangrijke mededeling zou doen. Iedereen zat al klaar met zijn notaboek. Rudolf Steiner stond vooraan en begon het papiertje van rond een stuk krijt te doen - alsof hij op bord ging verduidelijken wat hij zou zeggen. Hij hield het stukje papier tussen de vingers en keek rond om de papiermand te vinden. Maar er was geen papiermand (waarschijnlijk wist hij dat al wel). Een deelnemer sprak:"Gooit u dat papiertje maar rustig in de hoek, Herr Doktor, wij zullen dat achteraf wel opruimen". Maar Rudolf Steiner liet een papiermand halen en liet er heel ostentatief het papiertje in dwarrelen. De pennen die klaar gehouden werden om te noteren zakten al terug.
Dan sprak Rudolf Steiner: "Wat ik wil zeggen, is het volgende: u mag nog zo veel pedagogische kennis hebben; als u echter het krijtpapiertje op de grond laat vallen in plaats van in de papiermand, dan heeft al uw kennis niet de minste waarde !

Het is niet bekend hoeveel andere deelnemers dit voorval onthouden hebben. Voor Erica von Baravalle was het doorslaggevend voor haar latere pedagogische werkzaamheid: orde en netheid, niet alleen uiterlijk, maar ook in de ziel, waren cruciaal in haar onderwijs. Ze kwam uiteindelijk terecht in de school in Stuttgart, waar ze Engelse les gaf. Rex Raab, van wie we deze anecdote overnamen, herinnert zich dat een lesuur niet begon vooraleer de klas goed opgeruimd was, "neat and tidy", "spick and span". Ze nam ook nooit een schrift aan voordat het in 't net geschreven was . . .

Terug naar de inhoudstafel M - Q.

Terug naar anecdotes.