|
Een aantal abonnees beklaagde zich erover dat onze Brug, hoewel zij zich uitdrukkelijk tot mensen richt die weinig afweten van antroposofie, toch moeilijk verstaanbaar is. Enkelen vonden dat ze teveel inspanningen moesten leveren om een artikel of uittreksel te begrijpen en haakten af. Hier willen we de lezer herinneren aan een uitspraak van Nietzsche: "De waarheid is een vrouw : ze wil veroverd worden." We hopen dat ook onze vrouwelijke lezers daarmee kunnen instemmen. Verschillende basisbegrippen in de antroposofie zijn wel gemakkelijk in een schemaatje onder te brengen, maar het is natuurlijk aan de lezer om de moeite te doen en te proberen zich een juiste voorstelling te vormen van wat deze begrippen nu eigenlijk inhouden. Daarbij maakt de antroposofie het de moderne mens niet echt gemakkelijk. In plaats van enkele kant en klare definities krijgen we ellenlange karakteristieken, belichtingen vanuit verschillende hoeken, beschrijvingen van telkens weer nieuwe aspecten; we lezen tientallen bladzijden en als iemand ons dan vraagt: wat is nu eigenlijk het hoger Ik ? -dan staan we daar nóg met onze mond vol tanden ! Daarom kunnen we de moedeloze lezer alleen maar aansporen om zijn denken -en zijn geduld- te blijven oefenen, de moed niet op te geven. Een zomerweekje euritmie kan daar zeker een hulp bij zijn (zie de aankondigingen op p.19). Wat betreft het jaarfeest dat rond deze periode plaatsvindt, daar wordt enkel maar naar verwezen in het uittreksel dat gaat over het jubeljaar (op de bladzijde hiernaast). Een antroposoof benadert altijd met de grootste schroom een zaak als het Mysterie van Golgotha. Het is niet gemakkelijk om de juiste toon te vinden als men het over zo'n ontzaglijk gebeuren wil hebben. Onder de medewerkers van de Brug is er voorlopig slechts één persoon die dat zou kunnen, maar wegens ziekte heeft hij deze keer geen bijdrage kunnen leveren. Misschien maakt het artikel over de kruiden iets goed: wat toentertijd geschiedde op Golgotha heeft ook de aarde en al wat ze voortbrengt wezenlijk veranderd. Zoals de dichter het uitdrukt:
Wie kander kooren zien Terug naar de gedichten.
|